2 กันยายน 2550 14:21 น.
หัวหน้าซากทัพ
ภาพความโหดร้ายผ่านเข้ามา
คอยนำพาจิตใจให้หวั่นไหว
เจ็บช้ำระกำทุกข์เต็มหัวใจ
ไม่เห็นใครคอยอยู่ข้าง ๆ กัน
ความโดดเดี่ยวครอบงำกับตัวเธอ
ทำให้เพ้อไม่อยากอยู่บนโลกนี้
อยากจะหนีจากความจริงไปเสียที
พอเสียทีกับโลกที่แสนวุ่นวาย
เธอยังจำเพื่อนอย่างฉันอยู่ได้ไหม
ที่อยู่ใกล้ไม่ห่างยามเธอเศร้า
คอยปลอบใจให้เธอเมื่อยามเหงา
เป็นเหมือนเงาของเธออยู่เสมอ
ขอเพียงเธออย่าท้อแท้แก่ปัญหา
ลุกขึ้นมาเดินไปพร้อมกับฉัน
จะร้อนหนาวเรายังมีกันและกัน
จะแบ่งปันกำลังใจไปให้เธอ
26 เมษายน 2550 20:33 น.
หัวหน้าซากทัพ
ยามฝนพรำเย็นชุ่มจับใจยิ่ง
คอยแอบอิงไอเย็นละอองฝน
สายน้ำไหลจากหลังคาพาเวียนวน
ไหลลงจนถึงพื้นพสุธา
ยามฝนตกพี่คิดถึงเจ้ายิ่งนัก
ใจนึกรักเป็นห่วงไม่เว้นว่าง
พี่คนเดียวแสนเปล่าเปลี่ยวสุดอ้างว้าง
คอยน้องนางกลับมาจากแดนไกล
ยามเจ้าห่างพี่ไปเจ้าเหงาไหม
ยามเจ้าไกลห่างกายพี่แสนเหน็บหนาว
พี่คอยเผ้าคิดถึงเจ้าทุกคราว
แม้ความหนาวจากสายฝนพัดผ่านกาย
18 เมษายน 2550 23:12 น.
หัวหน้าซากทัพ
ดั่งบุปผาบนยอดเขาแสนผ่องใส
งามกว่าใครบุษบาคลุ้งกลิ่นหอม
ชายใดเห็นเป็นนึกอยากจะเด็ดดอม
โอ้กลิ่นหอมบุปผาชาติของแดนเหนือ
เพียงพี่พบสบตานวลน้องนาง
ความอ้างว้างที่เคยเกิดพลันจางหาย
อยากใกล้ชิดหัวใจน้องไม่ห่างหาย
ดั่งจันทร์ฉายในใจพี่สาวเชียงใหม่...
9 เมษายน 2550 15:08 น.
หัวหน้าซากทัพ
เมื่อเธอล้มอ่อนแรงสิ้นความหวัง
ไร้พลังจะเดินต่อไปข้างหน้า
กำลังใจกลับหายไปใจอ่อนล้า
ไม่อาจพาหัวใจยัดยืนได้
แต่จงจำเอาไว้ให้ลึกซึ้ง
เพื่อนคนหนึ่งยังห่วงเธอไม่เคยห่าง
แม้ตัวเธอถึงคราวต้องอ้างว้าง
ยังอยู่ข้างเธอเสมอไม่หนีหาย
ขอเพียงเธอไม่ยอมแพ้แค่ขวากหนาม
เธอเพียงข้ามผ่านปัญหาไปให้ได้
เพื่อนคนนี้จะคอยเป็นกำลังใจ
มอบเอาไว้ให้กับเธออยู่เสมอ
เพื่อนคนนี้คอยแอบหวังให้ตัวเธอ
สู้เสมอแม้ต้องเจอกับปัญหา
เอาใจช่วยให้เธอเสมอมา
ค่อยหวังว่าเธอจะยิ้มสู้ต่อไป
1 เมษายน 2550 23:42 น.
หัวหน้าซากทัพ
แหงนหน้าจ้องมองแสงดาวพราวเต็มฟ้า
คอยมองหาจันทร์เต็มดวงควงคู่ดาว
แม้อากาศเย็นยะเยือกแสนเหน็บหนาว
แต่แสงดาวก็ยังอุ่นกรุ่นหัวใจ
นึกความนัยที่ครั้งหนึ่งคะนึงฝัน
ว่าตัวฉันจะมีรักบ้างได้ไหม
มีใครบ้างที่จะอยู่กลางหัวใจ
เก็บเอาไว้ในหัวใจของฉันเอง
หน้าส่วนตัว
1571
