18 กรกฎาคม 2545 02:30 น.
หว่ออ้ายหนี่
เมื่อครั้งมีเธอ
ooooooooo oooooooooo
ooooooooooooo oooooooooooooo
oo/////////////////IIIIIIIIIIIIIIIoooooooooooooo
ooo//////////ooooooooIIIIIIIooooooooooooo
IIIIoo//////////////////IIIIoooIIIoooooooooooo
IIIIIo////////ooo/////IIIIoIIIIooooooooooo
IIIIIo////////o////oIIIIIIIIIIoooooooooo
IIIIIoo///////ooooooooooooooo
IIIIIIIIoooooooooooooooo
IIooooooooooooooo
oooooooooooo
ooooooo
oooo
เมื่อไม่มีเธอ
ooooooooo oooooooooo
ooooooooooooo oooooooooooooo
oo oooooooooooooo
ooo oooooooo ooooooooooooo
oo ooo oooooooooooo
o ooo o ooooooooooo
o o o oooooooooo
oo ooooooooooooooo
oooooooooooooooo
ooooooooooooooo
oooooooooooo
ooooooo
oooo
18 กรกฎาคม 2545 00:53 น.
หว่ออ้ายหนี่
ค
ว ค
ห า ว ค
ล ม า ว
ง ห่ ม า
ooooo 0 0 ว ม
o o 0 0 0 ง ทุ
o ooo 0 0 -- ไปก่อนนะความรัก ก
o o 0 0 ใ ข์
o oo0 ( o o ) 0o @ ย
o 0 0 o @
o o o 0 __________ 0oooo o @ @
0 0 o o @ @
o oo0 0 oo o o @ ___II___
o o 0 0o o o oo oo o @ /
oo oo o @ o o o o oo o @ ____/
o o o o @ o o @
17 กรกฎาคม 2545 00:11 น.
หว่ออ้ายหนี่
เธอจะ...รับ...ไว้ไหม
หากฉันจะเอา...หัวใจ...ไปไว้ตรงหน้า
เป็นห่วงความรู้สึก...คนอื่นไหม...ยามสบตา
วิงวอน...ค้นหา...รักที่มี
คืนหนาว...ห่มผ้าหนาว...ยามอ่อนไหว
จะมีเธอบ้างไหม...สบอุ่นไอ...ของฉันนี้
ให้อุ่นอุ่น...ข้างกาย...หายหนาวทุก..ที
ให้ไออุ่นนี้...ไอหนาว...มอด...ละลาย
จะมีเธอ...มีฉัน...ให้อบอุ่น
คืนรัก...อ่อนละมุน...อ่อน...ลม...ไหว
ให้ไออุ่น...ไอ...หนาว...นี้...มะลาย
กลายเป็นไอ...อบอุ่น..อยู่คู่กัน
14 กรกฎาคม 2545 03:20 น.
หว่ออ้ายหนี่
ข้อ1 อยากมีเครื่องบินไอพ่นเอฟ16
ข้อ2 อยากมีปืนพกอาก้า
ข้อ3 อยากมีเธออยู่ทุกเวลา
แต่ตอนนี้ขอ2ข้อแรกก่อนนะเพราะว่านี่มันสมรภูมิ
14 กรกฎาคม 2545 03:16 น.
หว่ออ้ายหนี่
เพราะ...เธอคือคนแรก...ของความรู้สึก...ที่งดงาม
ฉันเลยตั้งคำถาม...ถามเธออยู่ร่ำไป
เธอรักฉันหรือเปล่า...เวลาฉันคนนี้...ต้องนอนร้องไห้
แล้วเหตุผลข้อไหน...ที่เธอจากไป...โดยไม่กล่าวคำ...ร่ำลา
เธอรู้ไหม...ฉันคนนี้...ต้องปวดร้าวซักแค่ไหน
เวลา..ที่ต้องทน...อยู่กับความเหงาเหว่หว้า
ต้องการหาใคร...สักคน...มาปลอบใจ..ลบลอยเกลื่อน...ลอยคราบน้ำตา
แต่กลับไม่มี...ใคร...กลับมา...ช่วยเช็ดน้ำตา...ของฉัน...ที่หลั่งริน
ทุกครั้งที่ฉันพูดว่า..รักเธอ
เธอรู้ไหม...ฉันรักเธอ...จวบจนฟ้านี้จะสิ้น
แต่เธอกลับไม่รัก...หรือว่าเพราะอะไร...ถึงทำตัว...ชาชิน
ฉันตั้งคำถามกับตัวเอง..บางสิ่ง...อาจเป็นเพราะ...ฉันคนนี้...ที่ผิดเอง
ฉันคิดว่าการที่เรา...รัก...ใครสักคน
ควร...บอก...เขาไป...ตรงตรง...ไม่สับสน...ในความรู้สึกของตัวเอง
แต่นี่เหมือน...คำที่บอกรัก....คือการข่มเหง
ฉันเลยหวั่งเกรง...ว่ารักนั้น...อาจจะทำร้ายตัวเองกับคำที่บอกว่า...รักเธอ
หนึ่งร้อยล้าน...พันคำ...ความรู้สึก
ส่งสำเนียง...ส่วนลึก...ถึงเธอ...สม่ำ...เสมอ
อาจเป็นคำ...ง่ายง่าย...3คำ...ที่เธออ่านจน...เบลอ
แต่อยากให้เธอรู้...ไว้...นะเออ...ว่าคือ...เรื่องจริง...ฉันรักเธอนะ ...บอกให้จนเบื่อเลย
รักเธอคนเดียวตลอดไป...น้องเจน (บอกให้จนเบื่อเลย)
หน้าส่วนตัว
809
