2 มีนาคม 2554 07:09 น.
หลี่เหม่ยจิน
ให้แจ้งธรรม ในธรรม ต้องย้ำเพียร
รีบเร่งเรียน เพียรเพ่ง เร่งศึกษา
ในวันนี้ อย่าผัดผ่อน ย้อนกามา
มารเสนา มิยอมให้ ใครหลุดมือ
คิดทำ..อะไร..ไตร่ตรอง
อย่าลอง...คิดชั่ว...กลั้วผิด
เห็นผล..กันอยู่...เนืองนิจ
ชีวิต..ลิขิต...ด้วยกรรม
ก่อกรรม..ทำดี...มีผล
มิให้..ทุกข์หม่น..หมองช้ำ
ก่อกรรม..ทำชั่ว..ประจำ
เวรย้ำ...เป็นแน่..แท้ใน
สร้างบุญ..แก้กรรม..หวังปิด
หลักฐาน...ให้มิด...คิดใหม่
บุญบาป..ส่งผล..คนใด
ล้วนให้..ทั้งสอง..เท่ากัน
เพียรหนี..อาจพอ..หนีได้
หนึ่งทาง..ทำได้..ไหมนั้น
นิพพาน..หลุดพ้น..ฉับพลัน
กรรมตาม..ไม่พ้น..แน่นอน
เพียรทำ..แต่ดี..ยังยาก
ลำบาก..แดนหลุด..สุดอ้อน
กรรมอาจ..ตามทัน...ตัดรอน
หนี้ร้อน..พึ่งเย็น..ฤาทัน
อรหันต์..ยังต้อง..รับทุกข์
แทบจุก..ถึงตาย...ใช่ฝัน
เรื่องจริง..เล่ามา..เห็นกัน
ดั่งนั้น...ควรทำ..แต่ดี
21 กุมภาพันธ์ 2554 21:45 น.
หลี่เหม่ยจิน
ในหทัยมีของขวัญซ่อนลึกลับ
ในห้องหับลึกสุดใจรอค้นหา
ในที่สุดเธอก็พบของล้ำค่า
ที่ซ่อนมาเนิ่นนานในหัวใจ
ไม่เคยคิดมอบให้ใครอย่างไร้ค่า
ของขวัญนั้นจึงซ่อนตัวอย่างหลับไหล
ไม่เคยคิดจะมอบใจให้กับใคร
แต่ที่สุดเธอได้ใจฉันไปครอง
อาจเป็นเพราะโชคชะตาฟ้าลิขิต
ไม่เคยคิดจะมีใคร..ให้หม่นหมอง
แต่มีเธอ ที่ฟ้าส่ง..มาทดลอง
มาครอบครอง ของขวัญ ชีวิตเอย
จากคนเคยเดียวดายในห้องหับ
ลึกลับซับซ้อนถูกเปิดเผย
ไม่เคยคิด ถึงใครมาก่อนเลย
กลับไม่อาจเฉยเมยคิดถึงเธอ
คิดถึงเธอทุกลม เข้าและออก
อยากจะบอก ว่าคิดถึงเธอเสมอ
ยามตื่นยามหลับยังละเมอ
ว่ามีเธอเคียงอยู่ข้างๆกาย
ไม่มี..วันไหนเลยไม่คิดถึง
ใจคะนึงถึงเธอทั้งเช้าสาย
บ่ายค่ำก่อนนอนยังไม่คลาย
คือความหมาย เมื่อความรักเข้าตา
24 ธันวาคม 2553 18:11 น.
หลี่เหม่ยจิน
อยากบรรยายความรู้สึกที่มีใจ
ไปหาใครคนหนึ่งที่คิดถึง
ใครคนนั้นที่ใจเฝ้าคะนึง
ฟ้าประทานรักซึ้งเข้าถึงใจ
คนที่ร่วมเดินทางในความฝัน
ก่อตั้งกัน เภสัชภัณฑ์ ที่ฝันใฝ่
ฉันและเธอแม้กายห่าง..แต่ใจ
ผูกกันไว้ ร่วมสมัคร รักปรองดอง
คิดถึงค่ะ
11 ธันวาคม 2553 05:58 น.
หลี่เหม่ยจิน
อบอุ่นใจเมื่ออยู่ใกล้ๆเธอ
ได้พบเจอไออุ่นกรุ่นสดใส
ไม่คิดฝันว่าชีวิตจะมีใคร
ที่เฝ้าคอยหวังไว้มาเนิ่นนาน
เคยฝันไว้จะได้พบใครสักคน
เฝ้าเวียนวนหมั่นสวดมนต์อธิษฐาน
หวังให้ฟ้าและดินเป็นพยาน
ฟ้าประทานสร้างสมมาตรงใจ
เพราะชีวิตบุญพาวาสนาส่ง
จึงได้ตรงใจฉันที่ฝันใฝ่
กาลเวลาจะพิสูจน์ใจสองใจ
ว่ารักแท้หรือไรให้แน่นอน
อนาคตไม่มีอะไรแน่
หากรักแท้กี่ปีไม่มีถอน
ขอเป็นคนที่ใช่นิรันดร
ขอพระพรแม่กวนอิมอิ่มหัวใจ
พระเมตตาหลั่งไหลหฤทัยสูตร
ได้พิสูจน์มนตราพาสดใส
มีเธออยู่เสมอในดวงใจ
ถึงอยู่ไกลหฤทัยมีเพียงเธอ.
8 ธันวาคม 2553 21:27 น.
หลี่เหม่ยจิน
พระจันทร์เสี้ยวเหลียวมองที่ปลายฟ้า
ดั่งนัยตาเรียวเล็กใครคนนั้น
นัยตาของคนพึ่งจะจากกัน
คิดถึงกันโทรหากันก็หวานใจ
เพราะมุมมองความรักเราเหมือนกัน
รักแท้นั้นบริสุทธิ์สุขสดใส
แต่ถ้าเรามองความรักแคบเกินไป
คงไม่เห็นค่าใดที่ใจปอง
แต่เราก็...หากัน จนเจอ
กลัวใจเผลอเธออาจมีเจ้าของ
แค่ไม่อยากร้องไห้น้ำตานอง
จึงต้องตรองก่อนจะรักใครอีกคราว
รักแท้...สำหรับฉันบริสุทธิ์
ใสพิสุทธิ์ดั่งเช่นดอกบัวขาว
แค่ไม่อยากให้ใจเจ็บปวดร้าว
ทุกย่างก้าวจึงต้องระวังใจ
ขอโทษด้วยบางครั้งก็ส่งจิต
ในความคิดถึงเธออย่างเผลอไผล
แต่ก็คงไม่เป็นไรเมื่อเหงาใจ
แค่โทรไปยินเสียงเธอใจเพียงพอ.