ฉันไม่รู้ ว่าความรักคืออะไร
แต่ในใจ สับสน
ละคนหา
รักปะปน สุข-ทุกข์
ดั่งมายา
วิ่งไล่ล่า ตามรุก
ยิ่งห่างไกล
รักเหมือนดั่ง ดนตรี
Harmonic
กดปุ่ม CLICK ได้ยินเสียง ทำนองใส
รักผูกพัน สอดประสาน ใจถึงใจ
ดั่งสายใย บางบาง
ห่างห่างกัน
เหมือนกับมี เส้นด้าย
ที่พันผูก
ฉันเฝ้าปลูก ต้นรัก
ตราบวันนั้น
รอเวลา 3 ปี
สู้ฝ่าฟัน
หวังซักวัน ผลหอมหวล รัญจวนใจ
ความหวานกลับ กลาย เป็นความขม
ฉันเฝ้าบ่ม ห่มรักนานแค่ไหน
เฝ้าถนอม ความรัก
ความห่วงใย
แค่เธอกลับหลายใจ
หลายอารมณ์
เธอมากรัก ฉันรักมาก คราวใด
ฉันนั้นไซร้ ใคร่ระแวง ทุกข์ถม
น้ำตาไหล เจ็บช้ำ
อกตรม
เศร้าซม เสียใจ
เสียเธอ
" love is tao" เต๋านั้น แปลว่ากฏ
ไกรวัลย์พจน์ รักคือเต๋า และ เต๋อ
รักเมตตา คุณธรรม หล่อเลี้ยงเกลอ
ฉันกับเธอเป็นเพื่อนกัน จนวันตาย
ฉันเรียนรู้ บทเรียนรัก
จากเต๋า
มีทั้งเข้าและออกใจหาย
มีท้งขึ้นและลงสลับกาย
ใจและกายสองเราประสานกัน
เป็นอิมเอี้ยง ๑ สัมพันธ์ เกิดกำลัง
หัวใจเต๋ามีพลังหฤหรรษ
เธอกับฉันเสพสุขเมื่อพบกัน
ดูดดื่มกัน อนันตกาล
ตราบนิรันดร์
หน้าส่วนตัว
2471
เพลงนี้เป็นเพลงส่วนหนึ่งใน อัลบั้มชุด เพชรรัตนาลัย ที่จัดทำโดย กรมศิลปากร และกระทรวงวัฒนธรรม และเพลงนี้จะใช้ในงานพิธีพระราชทานเพลิงพระศพ สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชดา สิริโสภาพัณวดี .....
Ost.เพชรแห่งพระมงกุฎเกล้า
ทำนอง : ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี
คำร้อง : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ดนตรี : วงดุริยางค์สากล กรมศิลปากร (สถาพร นิยมทอง อำนวยเพลง)
เพลงใบไม้ร่วง
แผ่วลมพัดพลิ้ว ใบไม้ปลิวเคลียคลอ
ไผ่เสียดสีซอ คลอเสียงพิณเรไร
หยาดเย็นน้ำค้าง กลางพนาพงไพร
ผ่านไกลแสนไกล ใบไม้ปลิวลิ่วลา
เกิดมาแล้วลับไปแล้ว เหมือนแววชีวา
ผ่านเพียงพริบตา ลอยลับลาเลยไป
ปล่อยลอยเคว้งคว้าง กลางสายลมเรืองไร
แผ่วลมหายใจ ใบไม้ปลิวลิ่วลง
เดี๋ยวฟุ้งซ่านงุ่นง่านเดี๋ยวง่วงเหงา เดี๋ยวซึมเซาสงบเดี๋ยวสงสัย เดี๋ยวโกรธเกลียดเดือดดาลรำคาญใจ เดี๋ยวยึดไว้ท้อถอยเดี๋ยวปล่อยวาง เดี๋ยวปวดหัวตัวร้อนนอนเป็นไข้ เดี๋ยวห่วงใยคิดถึงเดี๋ยวอ้างว้าง เดี๋ยวอวดดีมีมานะไม่ละวาง เดี๋ยวยิ้มกว้างร้องไห้ไม่พูดจา เดี๋ยวปวดเข่าคันขาชาไปทั่ว เดี๋ยวเบาตัวท้องจุกทุกข์หนักหนา เดี๋ยวซู๊กสุข..เฉ๊ยเฉยเดี๋ยวเย็นชา นี่กูบ้า..หรือเปล่า..ไม่เข้าใจ ..คืออารมณ์วิปัสสนาปรากฏแจ้ง " ทุกข์ " แสดงให้กำหนดเป็นบทใหญ่ " อนิจจา" เกิดขึ้นแล้วดับไป " อนัตตา " มิใช่ใครบันดาล ยืน..เดิน..นั่ง..กิน..ถ่าย ฯลฯ...ให้รู้เห็น ความเพียรเด่น,สติมา,ปัญญาผสาน ไม่เผลอ,เพ่ง..เร่งศึกษาอานาปานฯ " วิปัสสนาญาณ" เกิดที่นี่..เดี๋ยวนี้เอย ฯ จากหนังสือ...สุขง่ายๆ แค่ปลายจมูก (ฉบับขยายความ) โดยพระมหาวิเชียร ชินวังโส
เพราะความรักมากไป...แออัด ขอขจัดละทิ้งความโหยหา ดูจิตดูใจในเวลา ที่ไม่มีสัญญาใดๆ เธอเข้ามาให้ฉันได้เรียนรู้ ว่าความรักจับต้องไม่ได้ สายลมแห่งความรักนำพาไป ให้ใจไม่วิ่งไล่ไขว่คว้ามา ขอหยุดพักใจให้นิ่งๆ ดำดิ่งสู่ห้วง " ความว่าง " หนา ความรัก แสดงภาวะ " อนัตตา " สภาวะนี้กลับไม่เกิดในห้องธรรม์ ธรรมะแท้จริงคือธรรมชาติ ที่ไม่อาจบังคับได้ดั่งฝัน อิสระมอบให้แก่กัน สิ่งเดียวเท่านั้น...มอบแด่เธอ อาจผูกพันแต่ไม่อยากสร้างพันธะ รักตอบแทนในรัก..เสมอ ปลดปล่อย ปล่อยวาง ห่างเธอ ความรัก ละเมอ เผลอใจ
สวัสดี ปีห้าห้า พาสุขสันต์ ทุกคืนวัน สวดมนต์ สุขหรรษา 26 ศตวรรษ ตรัสรู้ พระสัมมา พระศาสดา สุดยอด C.E.O. ทรงจัดตั้ง องค์กร พุทธบริษัท เพียรกำจัด ละกิเลส เหตุทุกโข อริยสัจ มรรค 8 สุขะโต ร่วมไชโย ชยันตี ปีมังกร
