18 กรกฎาคม 2547 06:13 น.
หลวงจีนน้อย
เธอรักเขาหรือเธอสงสาร เธอรักฉันเลยยื้อมันไป
เธอทิ้งเขาไม่ลงใช่ไหม หรือต้องใช้เวลา
เธอรักเขาหรือเธอรัก ฉันปล่อยให้มันยังค้างยังคา
นานแค่ไหนที่ทนกันมา แล้วต้องทนกันไป
ถ้าใจเธอมีสองใจ ก้อคงแบ่งไปเท่าๆ กัน
มันคงมีสักวัน ที่เธอต้องเลือกใคร
ถ้าเธอจะมีหัวใจให้ใครสักคน แค่เพียงคนเดียวได้ไหม
เมื่อมีแค่หนึ่งใจ ก้อรักใครไปสักคน
คำซึ้งๆ ที่เธอให้ฉัน คำหวานๆ ที่เขาเคยฟัง
คำว่ารักที่ดูจริงจัง เหมือนว่าเธอจริงใจ
ใจของเขาก้อคงเหมือนฉัน ไม่ต้องการจะเสียเธอไป
ใจคนหนึ่งจะทำได้ไหมถ้าต้องไม่มีเธอ
18 กรกฎาคม 2547 03:00 น.
หลวงจีนน้อย
เห็นฉันเหมือนคนเข้าใจทุกอย่างใช่ไหม
เห็นฉันนั้นยิ้มเหมือนคนไม่เจ็บใช่ไหม
เหมือนหัวใจฉันไม่เป็นไร
ที่เห็นเธอเดินไปกับใคร
รอยยิ้มฉันเหมือน ยินดีไม่โกรธใช่ไหม
ดวงตาฉันนั้นเหมือนมองไม่จำใช่ไหม
รู้หรือป่าวว่าฉันเป็นอย่างไร
เวลาลับหลังเธอ มันทรมานที่เห็นคนเคยรักกัน
ไปกับใคร รู้ไหมฉันกลับต้องปวดร้าว
18 กรกฎาคม 2547 02:48 น.
หลวงจีนน้อย
เหมือนสายลมที่พัดคืนย้อนมา
ให้ความอบอุ่นกับใจฉัน
เหมือนแสงเดือนแห่งคืนที่เงียบงัน
ก้องดังกังวานอีกครั้หนึ่ง
ไม่รู้จริงๆ ว่าฝันที่เคยหลุดลอย ลับตา
จะกลับคืนมาที่เดิม
การรอคอยที่นานแสนนาน ได้สิ้นสุดลงแล้ว
เมื่อเธอกลับมาตรงนี้
ความในใจมากมายที่มี
ยากจะบอกให้รู้ด้วยคำ คำไหน ขอบใจที่เธอกลับมา
เหมือนแสงจันทร์แห่งคืนที่มืดมน
ช่วยนำทางคนที่อ่อนล้า
แม้ต้องมองหน้าเธอด้วยน้ำตา
ก้อเต็มใจมองอย่าง เต็มใจ
18 กรกฎาคม 2547 01:56 น.
หลวงจีนน้อย
เมลล์ที่เราส่งออกไป ถ้าเมื่อไหร่มันย้อนมากลับมาหาเราแล้วเราได้อ่านเมลล์ที่เราส่งไปนั้น
อาจจะเหมือนคำพูดที่เราพูดออกไป สักวันหนึ่งนั้นอาจจะกลับมาหาเราได้
ฉะนั้นเราควรพูดแต่สิ่งดีๆๆ เพราะจะทำให้เราได้ยินแต่สิ่งดีๆๆ
13 กรกฎาคม 2547 00:19 น.
หลวงจีนน้อย
ไม่ว่าเธอจะเป็นดอกไม้ให้ใครฉันไม่ว่า
ไม่ว่าเธอจะเป็นดอกฟ้าให้ใครฉันไม่หวั่น
ไม่ว่เธอจะเป็นดอกไม้ให้ใครไม่สำคัญ
ขอแค่เธออย่าเป็นดอกไม้จันทร์เท่านั้นพอ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ