2 พฤศจิกายน 2550 13:51 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
กลับบ้านมา แสนออ่นล้า ยามฟ้าหม่น
หยาดเม็ดฝน โปรยปราย น้อยใจเศร้า
ที่ม้านั่ง ตรงนี้ เคยมีเรา
แต่วันนี้ ว่างเปล่า เขาไม่มา
วันจากลา น้ำตา เราไหลพราก
ต้องลาจาก ทั้งยังรัก เสน่ห์หา
ยามอยู่ไกล คิดถึง ทุกเวลา
ไม่มีค่า ความรักเรา เขาไม่แล
เดินกลับบ้าน ใจว่างเปล่า แสนเหงาหนัก
คนเคยรัก จากไป ไม่แยแส
ทั้งที่เรา เคยห่วง เคยดูแล
กลับเหลือแค่ ความว่างเปล่า ในเงาจำ
ไม่ได้โกรธ ไม่น้อยใจ เลยสักนิด
แต่ว่าคิด ไปแล้ว มันน่าขำ
ทางสายนี้ เคยมีเธอ อยู่ประจำ
เหลือเพียงแค่ รอยช้ำ ในกมล