26 มกราคม 2550 12:59 น.
หยาดน้ำ
ฉันเป็นหญิงคนหนึ่งซึ่งเปี่ยมรัก
ต้องคิดหนักเมื่อรักมาพาสั่นไห
เขาคือเพื่อนเตือนเท่าไหร่ทำลืมไป
เขาควงใครใจเศร้าหมองนองน้ำตา
ผิดไหมรักเพือนเราที่เขารู้
เเต่ติดเขา ไม่รัก ชักเสียค่า
เขาคือเพื่อนเตือนเท่าไหร่ไม่จำมา
ยังคงบ้าชอบเขาเราไม่จำ
อยากตัดใจทำไงดีช่วยตอบด้วย
ใจมันป่วยปวดนักรักถลำ
อยากจะลืมเขาไปได้ด้วยซ้ำ
เเต่เช้าค่ำยังร่ำร้องนองน้ำตา
26 มกราคม 2550 12:46 น.
หยาดน้ำ
อยากร้องเพลงสักเพลงบันเลงใจ
เพลงที่ใจได้ฟังสมดั่งหมาย
ก้อเพื่อนรัก รักเพื่อนเลื่อนมิวาย
จวนจะสายเกินเเล้วเเย่ไป
เพื่อนรัก ฉันมันเเค่เพื่อนรัก
เจ็บใจนักเพลงนี้ที่หวั่นไหว
เเล้วจะรักให้เจ็บอีกทำไม
ทำยังไงใจเธอคงไม่เเคร์กัน
26 มกราคม 2550 12:36 น.
หยาดน้ำ
ฉันไม่ใช่เช่นสาวพราวเสน่ห์
อาจไม่เท่ห์เหมือน โคเช่ ที่เธอฝัน
อาจไม่ใช่คนเด่นเช่น สุวนันท์
มิอาจปันรสรักปักใจธอ
เขานั้นดีเเสนดี ดีที่สุด
เป็นมนุษย์สุดเฟอร์เฟ็คสเป็กเหรอ
เขานั้นดี ศรีสยาม งามเลิศเลอ
คนอย่างเธอจึงเจอรักเข้าทักใจ
เธอนะเธอเซ่อนัก รักเเค่เอื้อม
มิยอมเชื่อมต่อสัมพันธ์ที่ฉันให้
ชอบใช่ไหม สุขนัก หรือ รักไกล
รักที่ใกล้ใยมองข้าม ขอถามที
3 มกราคม 2550 09:59 น.
หยาดน้ำ
ค่ำคืนนี้ไม่มีดาวพราวเป็นเพือน
ส่องแสงเตือนเพื่อนรักช้ำหนักหนา
เธอคงเหงาเปล่าเปลียวเดียวอุรา
ลองเงยหน้าดูพระจันทร์คือฉันไง
ราตรีรุ่งมุ้งหวังที่รังสรรค์
หวังจะปันไออุ่นให้หมุนไป
ขอเพียงเธออย่าเพิ่งท้อถอดถอนใจ
ถึงอย่างไรใจยังหมั่นคำสัญญา
3 มกราคม 2550 09:48 น.
หยาดน้ำ
จะเอื้อมเฟากฟ้ามาห่มรัก
เอาสายหมอกทอถักให้นอนหนุน
ร้อยดาวเดือนเหมือนมาลัยมอบให้คุณ
มวลมาลีหอมกรุ่นแทนอุ่นไอ
เมื่อรักเเรกสุดหง่อมย่อมอ่อนหวาน
เมื่อเนิ่นนานรสรักมักอ่อนไหว
รักเคยหวานกลับพาลขมระทมใจ
ขมอื่นใดหรือจะเท่ารักร้าวราน