19 พฤษภาคม 2549 21:44 น.
หยาดน้ำในตะวัน
อยู่อย่างเหงาเหงา
กับวันเก่าเก่าอย่างอ่อนล้า
จมอยู่หยุดวันเวลา
ที่ผ่านมาเพียรถามคืออะไร
ก่อนเคยเคลียคลอใกล้ชิด
ยิ่งคิดในใจยิ่งหวั่นไหว
เธอเพียงแกล้งแสร้งทำหรืออย่างไร
ทำไมมันช่างดูสมจริง
เก่งจังค่ะพ่อดาราหน้าหวาน
ทุกคำพูดดุจน้ำตาลล้วนหวานลิ้น
ใยคำสุดท้ายกลบหวานสิ้น
มีแค่เพียงคำหมิ่นหมดศรัทธา
มีไหมสักครั้งคิดสงสาร
ว่าคนรับทรมานสักแค่ไหน
ที่ให้มาฉันรับรู้ด้วยหัวใจ
แล้วเหตุใดสุดท้ายคือน้ำตา
18 พฤษภาคม 2549 21:49 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ไม่อยากแย่งเธอกับใครใคร
ทั้งที่ใจยังรักเธออยู่เสมอ
ยังอยากพูดอยากคุยอยากพบเจอ
แต่ฉันคงไม่เหมาะกับเธอเท่าใครใคร
ก็เพราะฉันแค่เพียงผู้หญิงธรรมดา
คงไม่มีค่าสำหรับเธอสักเท่าไหร่
ได้แค่คนเคยรู้จักดีแค่ไหน
วันนี้ขอจากไปตัดใจลา
18 พฤษภาคม 2549 21:17 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ทุกทุกอย่างที่ฉันทำลงไป
มันตรงข้ามกับใจทุกทุกอย่าง
ทั้งสายตาแสดงออกพร้อมท่าทาง
ทำเมินหมางเพราะกลัวใจมันอ่อนแอ
กลัวว่าใจมันจะอ่อนลงให้เธอ
กลัวจะเผลอมองตาเธอแล้วอ่อนไหว
จึงแสร้งบอกโกรธเกลียดเธอออกไป
เพื่อปิดบังความในใจเก็บไว้นาน
18 พฤษภาคม 2549 21:11 น.
หยาดน้ำในตะวัน
จากเธอมาอย่างไร้ความผูกพัน
ไม่มีของขวัญไว้ดูต่างหน้า
ไม่เคยคิดจะรับสิ่งใดมา
นอกจากความสุขเวลาคุยกับเธอ
เพราะฉันรู้เธอเพียงแค่เหงาใจ
ต้องการใครสักคนคอยเคียงข้าง
เมื่อในยามที่เธอนั้นอ้างว้าง
หรืออยู่อย่างเหงาเหงาไม่มีใคร
6 มิถุนายน 2548 22:00 น.
หยาดน้ำในตะวัน
เมื่อความรักเปรียบเหมือนลมพัดผ่าน
ที่หอบความร้าวรานมาให้ฉัน
รู้ทั้งรู้เขาหลอกลวงยังรับมัน
ยังใฝ่ฝันมั่นรักเธอมิคลาย
ได้เพียงแต่แค่จินตนาการ
ต่อจากคืนวันผันผ่านมาแรมปี
ว่ายังมีเธอข้างกายฉันคนนี้
แทนความเคว้งคว้างที่มีให้บรรเทา
หน้าส่วนตัว
1878
