30 ตุลาคม 2549 14:19 น.
หยก ศิลามณี
ในสิ่งที่เธอทำ..
คงคิดว่ามันไม่สำคัญมากเท่าไหร่
แต่ว่าฉันก็มีหัวใจ
มันเจ็บมากแค่ไหน..ที่เธอทำ
แล้วจะให้ฉันกลับไปขอโทษ
ให้ฉันเลิกโกรธ..คิดว่าเรื่องขำๆ
ที่จริงฉันก็ไม่ได้ใจดำ
แต่สิ่งที่เธอทำ..ทนไม่ได้จริงๆ
เธอแข็งได้..ฉันก็แข็งได้
ต่างคนต่างฝ่าย..ก็อยู่นิ่งๆ
เรื่อง อะไรของเธอฉันจะไม่สุงสิง
ไม่ยุ่งจริงๆฉันสาบาน
ฉันจะไม่ง้อ..
และไม่ขอให้เธอหัน
เธอจะไปไหนมันก็ไม่สำคัญ
ฉันจะคิดว่ามันคือฝัน..เรื่องผ่านมา
ก็แค่ความฝัน..
ถึงมันจะสุข..เสียหนักหนา
ถึงมันจะงดงามล้ำค่า
แต่พอลืมตา..ก็จบลง
เธอก็แค่คนในฝัน..
ชีวิตจริงนั้นแค่มนุษย์ที่ลุ่มหลง
ก็เช่นคนทั่วๆไป..ทำไมต้องพะวง
พูดตรงๆ ก่อนไม่มีเธอ ฉันก็ไม่ได้ตาย
30 ตุลาคม 2549 14:00 น.
หยก ศิลามณี
แอบทำใจแข็ง
ไม่แสดงว่ายังมีเยื่อใย
เจอหน้า..ก็ทำแกล้งเมินใส่
ทำเป็นไม่สนใจ..ไม่แคร์
แต่ภายในใจคิดหนัก
มันลำบากยังไงไม่รู้แน่
ทุกสิ่งที่ทำไปเหมือนไม่แคร์
แต่ที่แท้..ก็หลอกตนเองไปวันๆ
มันลำบากนะ..
ถ้าหากจะกลับมาเป็นอย่างนั้น
ก็เขาเองล่ะบอกไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกัน
แต่ก็เห็นหน้าทุกวัน..ทำใจไม่ลง
บางครั้งก็อยากพูดดีๆกับเขา
แต่ใจเรายังแกร่งยังมีพิษสง
จะให้ไปง้อเขาก่อน..ทำไม่ลง
หรือจะให้บอกตรงๆ..ก็ไม่กล้า
จึงได้แต่เก็บไว้คนเดียว
ใจเหี่ยวๆไม่มียารักษา
คิดถึงก็ได้แต่พร่ำภาวนา
ให้ทุกสิ่งกลับมา..ดีเหมือนเดิม
3 ตุลาคม 2549 14:03 น.
หยก ศิลามณี
สนใจทำใม
ในเมื่อเขาไม่รัก
ไม่วันไหนก็อกหัก
แล้วจะรักหาอะไร
ทุกสิ่งที่เขาทำ
เหมือนตอกย้ำให้ช้ำใจ
วันนี้เจ็บเท่าไร
วันต่อไป..ยิ่งเท่าตัว
ฉะนั้น ตัดใจเสีย
อย่าลังเลให้เสียหัว
ผิดเองที่หลวมตัว
แล้วจะกลัวเจ็บทำไม
ตัดใจเสียวันนี้
ก็รู้ดี..เราไม่ใช่
รักไป ก็ปวดใจ
อยู่ทำไม..เขาไม่แคร์
.............................................
3 ตุลาคม 2549 13:54 น.
หยก ศิลามณี
เมื่อวันหนึ่ง ซึ่งฉัน หอบกระเป๋า
เดินตามเงา กลุ่มนักสู้ ผู้ตามฝัน
ด้วยเหตุผล สิ่งใดหรือ คือสำคัญ
หาความฝัน ด้วยกัน นั้นให้เจอ
สิ่งใดหรือ คือที่ หลายคนฝัน
สิ่งใดหรือ ที่ใครกัน ต่างฝันเพ้อ
สิ่งใดหรือ ที่ใครใคร ใคร่พบเจอ
และนี่หรือ ที่พวกเธอ พาฉันมา
ธารน้ำด้านหน้า ซ้ายขวา ป่าไม้
จะอะไร สำคัญ เสียหนักหนา
ก็เป็นแค่ ดงป่า ไพรพนา
แล้วจะมา เจอฝัน นั้นอย่างไร
แล้วนี่ใคร ฉันไม่ เคยรู้จัก
ใครหนอใคร มากมายนัก จะไปไหน
ที่ตรงนี้ เขาเหล่านี้ ทำสิ่งใด
ที่ตรงนี้ มีอะไร รอให้เจอ
ลองหลับตา เอาใจ ไปสัมผัส
แบบฝึดหัด ชีวิต เริ่มแล้วเหรอ?
โจทย์ชีวิต ความสัมพันธ์ ฉันและเธอ
รอค้นเจอ รอเรียนรู้ คู่กันไป
เรียนรู้ ประสบการณ์ ของชีวิต
เรียนรู้ ความนึกคิด อันหลากหลาย
เรียนรู้ มิตรภาพ มิเสื่อมคลาย
เรียนรู้ มากมาย อุดมการณ์
เรียนรู้ ที่จะสู้ กับปัญหา
เรียนรู้ ที่จะฝ่า ตามฮอยฝัน
เรียนรู้ ชีวิต กันและกัน
เรียนรู้ ความสัมพันธ์ ฉันและเธอ
28 กันยายน 2549 15:06 น.
หยก ศิลามณี
เกิดมาหน้าตาไม่หล่อ เตี้ยสั้นม่อต้อ พ่อก็ไม่รวย
ตัวก็ดำปึ๊ดดำปื๋อ เขาเรียกเราหรือ หน้าตาโคตรห่วย
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ จะเอาอะไร เมื่อถึงคราวซวย
สาวสาวเขาไม่เล่นด้วย เพราะเราไม่รวย คนไม่มีค่า
จึงต้องทนอยู่เดียวดาย เลี้ยงวัวเลี้ยงควาย กลางดงกลางป่า
โธ่เอ๋ยชีวิตเราหนอ ศักดิ์ศรีไม่พอ ต้องรอชาติหน้า
เรื่องเรียนพอไปวัดวา ก็นี่ล่ะหนา ชะตาของผม
ทุกวันอยู่บ้านเลี้ยงควาย มันน่าเบื่อหน่าย จิตใจขื่นขม
นานทีได้ออกนอกบ้าน เป็นเทศกาล มันช่างเหมาะสม
สาวสาวไม่มีใครชม จึงต้องระทม โดดเดี่ยวเดียวดาย
ชีวิตก็เป็นเช่นนี้ คิดดูอีกที ก็อยากจะตาย
ต้องคอยปลอบใจตนเอง อย่าคิดอย่าเสี่ยง อะไรง่ายง่าย
อดเอาอดทนอดกลั้น คงมีสักวัน มันคงไม่สาย
ชาตินี้ถ้ายังไม่ตาย ทุกสิ่งหาได้ ถ้าใจอดทน
ขยันขันแข็งเข้าไว้ ท่านเทพท่านไท้ คงจะส่งผล
คิดทำอะไรต้องกล้า อย่ามัวบูชา สิ่งสัปดน
ชีวิตของความเป็นคน จึงต้องดิ้นรน และมีเมตตา
ทำดีให้มันสูงสูง จะช่วยพยุง บุญกรรมนำพา
ใฝ่ดีใฝ่รู้ใฝ่เรียน มัวเล่นมัวเปลี่ยน มันไม่เข้าท่า
บางอย่างทำได้ทำบ้าง อย่ามัวแต่วาง ทางวาสนา
ได้ดีมีหน้ามีตา อย่าลืมผู้พา เราให้เจริญ
หน้าส่วนตัว
749
