27 กันยายน 2547 00:04 น.
หม่อนไหมแก้ว
ลืมเสียเถิด ชลนา เคยหลั่งไหล
ลืมเสียเถิด บาดแผลใจ ให้เจ็บช้ำ
อย่าจดจำ ความเศร้า เคล้าระกำ
เลิกตอกย้ำ ซ้ำอดีต กรีดหทัย
เธอเคยผ่าน พานพบ จุดจบรัก
ที่หาญหัก ปักอก ตกใจไหว
สร้างความทุกข์ มัวหม่น จนหมองไหม้
ช้ำทรวงใน ใจร่ำ พร่ำตรอมตรม
ฉันคนนี้ พลีใจ ให้เธอแล้ว
ยอดดวงแก้ว ขอแผ้วผ่าน ความขื่นขม
ขอรักษา ใจแสนเจ็บ เก็บระทม
ทิ้งระบม ตรมรัก ที่ปักใจ
ในวันนี้ เธอมีฉัน ร่วมเคียงข้าง
จะร่วมสร้าง ความฝัน วันฟ้าใหม่
ลบอดีต รีดความช้ำ ให้พ้นไป
อย่าหวั่นไหว กับกาล ที่ผ่านมา
หัวใจฉัน เฝ้ารำพึง ถึงแต่เธอ
อยากให้รู้ อยู่เสมอ เธอสูงค่า
อยากมอบรัก ล้นใจ ล้นชีวา
แลกน้ำตา ที่หลั่งริน จากใจเธอ
มอบศรัทธา รักษา หัวใจช้ำ
จะคอยย้ำ คำรัก ฝากเสมอ
ลมหายใจ ของฉัน เป็นของเธอ
อย่าให้ฉัน ฝันเพ้อ ละเมอดาย.....