22 มกราคม 2550 11:39 น.
หมูแหม่ม
บ่อยครั้งนั่งร้องไห้กับความคิด
บ่อยครั้งรู้สึกผิดเป็นไหนๆ
ทุกๆครั้งต้องเก็บความรู้สึกไว้ในใจ
เพียงเพราะใจของฉันไม่รักดี
ก็รู้เธอให้ได้แค่เพื่อน
ฉันต้องคอยเตือนตัวเองอยู่อย่างนี้
ไม่อยากให้ความสัมพันธ์สองเราที่มี
ขาดสะบั้นลงอย่างนี้..เพราะฉันคนเดียว
18 พฤศจิกายน 2548 11:38 น.
หมูแหม่ม
ถึงเพื่อนรัก..
ขอแค่ไหล่เป็นที่พักให้ฉันได้ไหม
หมดแล้ววันนี้ หมดแรงกำลังใจ
ขอเพียงเธออยู่ใกล้ๆคอยรับฟัง
คอยอยู่ข้างๆฉันนะ
นะเพื่อนนะฉันขอแค่หนึ่งครั้ง
เพราะตอนนี้มีแต่ความทุกข์มารุมสุมประดัง
ขอแค่เธอนั่งใกล้ๆก็เพียงพอ
เพื่อนคนนี้เหนื่อยเหลือเกิน
ล้มแล้วยังไม่อยากลุกเดินไปต่อ
ในหัวใจตอนนี้มีแต่ท้อ
จึงอยากขอกำลังใจให้หายล้า
ปลอบฉันนะแค่สักหน
ชีวิตฉันมันมืดมนและเหว่ว้า
ตอนนี้ไม่เหลืออะไรนอกจากน้ำตา
ขอเพียงแค่เธอบอกว่าจะไม่ทิ้งกัน
เพิ่งรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าไร้ความหมาย
เพราะยังมองไม่เห็นถนนสายความฝัน
หมดแล้วความรักความผูกพัน
ชีวิตฉันไม่เหลือใคร..แล้วจริงๆ
15 มิถุนายน 2548 09:21 น.
หมูแหม่ม
เป็นดอกหญ้าในใจใครฉันไม่รู้
เป็นดอกชู้ในใจใครฉันไม่หวั่น
เป็นดอกไม้ในใจใครไม่สำคัญ
เป็นดอกรักในใจฉันเท่านั้นพอ....
14 มิถุนายน 2548 12:23 น.
หมูแหม่ม
ฉันคอยมองเธออยู่จากตรงนี้
เธอคนดีวิ่งผ่านหน้าบ้านฉัน
ริมหน้าต่างบานเดิมทุกทุกวัน
ยืนเหม่อฝันยิ้มให้เธอยามเผลอตัว
บทกลอนไทย
หน้าส่วนตัว
1187
