25 พฤษภาคม 2547 20:14 น.
หมูอ้วนตัวน้อย
ชีวิตของผู้หญิงหนึ่งคน
ก็ไม่อยากสับสนอยู่แบบนี้
อยากพักหัวใจไว้กับใครสักคนที่รู้สึกดี
อยากใช้ชีวิตทั้งหมดนี้ร่วมกับใคร
ใครคนนั้นอาจจะเป็นคนในฝัน
อาจจะเป็นผู้ชายของแสงตะวันที่ส่องให้
ได้รับไออุ่น-อุ่นไอ
ให้แสงสว่างในหัวใจทุกคืนวัน
หรืออาจจะเป็นคนของท้องฟ้า
เปลี่ยนสีสันกาลเวลาของฉัน
เสกดวงดาวน้อยๆเป็นร้อยพัน
มาให้ฉันนั่งชมทุกเวลา
หรืออาจจะเป็นคนของผืนดิน
ประคับประคองให้มีกลิ่นไอดินถามหา
กลิ่นหอมของดอกไม้โชยมา
ให้เวลาได้มีค่าสักนาทีกับใคร
ฉันไม่อยากจะเรื่องมาก
ขอแค่รัก....และไม่หวั่นไหว
สัญญาหน่อยนะจะดูแลผู้หญิงคนนี้ด้วยหัวใจ
ไม่ว่าเธอจะเป็นแบบไหน ถ้ารับกันได้ ก็จะรักเธอ
25 พฤษภาคม 2547 19:55 น.
หมูอ้วนตัวน้อย
มองผ่านแสงดาว
ในคืนหนาวที่มีแต่ละอองแสงดาวบนฟากฟ้า
เห็นดวงดาวมัวๆในสายตา
นั่งกอดเข่ามองแหงนหน้าดูฟ้าที่แสนไกล
ในค่ำคืนที่มืดหม่น
สายฝนจะตกลงมาเมื่อไหร่
หรือจะตกเมื่อฟ้าโมโหใคร
หรือเพราะฟ้าเย็นใจจึงตกมา
ขอบฟ้าสิ้นสุดที่ไหน
แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ไปสุดขอบฟ้า
เผื่อจะเห็นอะไรที่ดีแก่สายตา
แล้วก็จะได้ถามฟากฟ้า ว่าเทวดากับนางฟ้าอยู่ที่ใด
อยากเห็นสะพานที่ข้ามไปหาดาว
ไปเชยชมเมฆขาวๆที่ไหนต่อไหน
อยากจะหาอะไรทำให้มันยุ่งๆแล้วลืมเธอไป
จินตนาการเพ้อให้มันลืมเธอ
แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งนึก
ยังคงจดจำความรู้สึกที่เคยมีเสมอ
ทั้งรักทั้งคิดถึงเธอ
อยู่ไกลเกินพบเจอ จะคิดถึงกันบ้างไหมนะเออ...~คนไกล~
24 พฤษภาคม 2547 22:01 น.
หมูอ้วนตัวน้อย
ปวดหัวใช่ไหม
ที่ฉันเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้
ดื้อด้านไม่รับฟังความคิดใครสักที
เป็นคนหัวแข็งแบบนี้นมาเนิ่นนาน
รำคาญกันแล้วใช่ไหม?
บทสรุปของตัววุ่นวายที่น่าสงสาร
คือเธอเดินจากไป ไม่รักกัน
เพราะว่าการกระทำเหล่านั้น เธอสุดจะทนมัน แล้วคนดี
ไม่เคยต่อว่าเธอรู้ไหม
จะยิ้มรอความสดใสของเธอตรงนี้
รู้ตัวว่าผู้หญิงงี่เง่า ทำตัวไม่ดี
เธอคนนี้เลยไม่ทนอีกต่อไป
ยังไงซะก็ขอขอบคุณ
ที่เคยมอบรอยยิ้มนุ่มละมุนไว้ให้
เคยแบ่งปันอ้อมกอดของอุ่นไอ
เคยดูแลเวลาเจ็บไข้ตลอดเวลา
ฉันจะโบกมือลาคนดี
ขอให้เธอมีอนาคตดี-ดีวันข้างหน้า
ฉันจะรอคอยสักวันเธอกลับมา
เธอจะพบวันที่ฉันสำนึกว่า.....
ที่ผ่านมา ฉันทำตัวไม่ดี...
24 พฤษภาคม 2547 18:46 น.
หมูอ้วนตัวน้อย
ื ที่เธอยื่นมือเข้ามา
แค่เธอเผลอเพราะเหว่ว้าใช่ไหม?
เธอเดินเข้ามาชั่วขณะเพราะไม่มีใคร
หรือเพราะเธอไม่มีคนเข้าใจ จึงหันมา
เธอทำตัวแสนดี
เหมือนว่าผู้หญิงโง่ๆคนนี้มีค่า
ทำเหมือนว่ารักกันในสายตา
ยิ่งบอกว่ารักมาก ก็ยิ่งเชื่อใจ
ที่เธอเดินทางเข้ามา
อาจจะไม่ใช่เหว่ว้าก็เป็นได้
เธอยังยิ้มแย้มเหมือนไม่มีอะไร
หรือเธอตั้งใจจะเดินเข้ามา
เธอตั้งใจจะทำร้าย
คนที่มอบให้ไป ไม่มีค่า
เธอจะทำร้ายผู้หญิงที่รักเธอตลอดมา
หลอกใช้จนไร้ค่าก็ทิ้งกัน
ถามจริงๆ เธอ -เผลอ- หรือ -ตั้งใจ-
เข้ามารักเพราะหวั่นไหวหรือชอบฉัน
เข้ามาเพื่อทอดทิ้งหรือทุ่มเทให้กัน
หรือเธอนั้น.................................
เข้ามาเพื่อค่าเวลาในแต่ละวัน ที่ไม่มีใคร
เพราะเขาถอยห่าง
เธอจึงอ้างว้างแทบตายใช่ไหม
เลยหาตัวสำรองเล่นๆเพื่อเขี่ยทิ้งไป
จากนั้นก็เดินทางออกไป ทิ้งอดีตที่เลวร้าย ให้ฉันจำ~~~
24 พฤษภาคม 2547 18:36 น.
หมูอ้วนตัวน้อย
ไม่เคยที่จะไม่ทุ่มเทไป
ฉันทำดีเท่าไหร่ก็ทำไปแค่นั้น
เธอยังคงเห็นฉันไร้ค่าความสำคัญ
ยังคงรักใครทุกคืนวันในหัวใจ
เธอยังคงไม่รักกัน
การที่ฉันทุ่มเทนั้น ไม่ได้ทำให้เธอหวั่นไหว
เธอแค่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
ไม่เคยคิดจะจริงใจกับคนๆนี้เสียที
ฉันทุ่มเทไปเท่าไหร่
ไม่ว่าจะยังไงก็ยังคงทำได้แค่นี้
คงมีค่าเป็นคนทุ่มเทอยู่ทุกที
ไม่มีเลยที่เธอจะรักกัน
ฉันก็ไม่เห็นเขาทุ่มเทมาก
แค่บอกว่า รัก รัก รัก...ก็แค่นั้น
การกระทำของเขาเธอก็ไม่เอามาเทียบกัน
หรือกลัวว่าเพราะเทียบแบบนั้นเธอจะรักฉันหรือไง
เอาที่หัวใจเธอ
ถ้ามั่นคงเสมอ ยังไงก็รับเขาได้
ทำไมไม่ตอบคำถามว่า เขาทุ่มเทให้เธอเท่าไร
ผิดกับฉันที่ทุ่มเทไป แต่ไม่เคยเป็นคนของใจ
ของเธอเลย T_T