5 กรกฎาคม 2545 21:34 น.
หมูหวานจอมทะลึง
อยากแทนใจให้คนที่ดี....ที่เป็นน้ำและน้ำมัน...นิจ
หวังว่า..คงยังสบายดีเหมือนเดิม..ความจริงแล้ว..ฉันไม่คู่ควรเลย..ที่จะเขียนจม.ไปหาเธอ..แต่เพราะอำนาจบางอย่าง ซึ่งฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน..ว่าเป็นฉันใด.. ชีวิตของฉัน..ไม่ต่างอะไรกับเธอนักหรอกนะ..ผ่านคืนวันอันโหดร้ายมามากมาย..ใจเพียงอยากจะรั้งวันเวลา วันคืนเก่า ๆ ให้กลับมา..ทุกวันนี้..ต้องฝันร้ายทุกคืน..เพียงเพราะผ่านการพลัดพรากที่คู่ควร..ยังทำใจไม่ได้..ถ้าถาม ว่าฉันเป็นอยู่อย่างนี้..น่าจะทำใจได้ดีกว่า..บุคคลอื่น..คงใช่,อาจใช่,และน่าใช่,ฉันรู้วิธีการที่จะทำใจได้ดีกว่าคนอื่น และสามารถบอกให้คนอื่น,สอนคนอื่นให้ทำใจได้,สามารถที่จะให้กำลังใจกับคนอื่นมากมาย,จนสามารถเปลี่ยนแปลง ชีวิตคนอื่นไปในทางที่ดีได้,แต่พอเจอกับตัวเอง,ถึงได้เข้าใจ..คำพูดทีเขาพูดกันว่า ถ้าไม่เจอกับตัวเองก็ไม่รู้สึก ในเมื่อฉันตัดใจไม่ได้..ฉันก็ควรที่จะกลับมา..กลับมาอยู่ตรงที่เก่าไม่ดีกว่าหรือ..เธออาจจะมองว่าฉันบ้า..คงใช่ อาจใช่,น่าใช่,และใช่,ฉันบ้า.. คนอย่างฉัน..ไม่มีสิ่งใดเลยที่จะคู่ควร,กับเธอ,แม้กระทั่งการพูดการจา,ความจริงแล้ว, ตั้งแต่เริ่มต้น..เธอไม่น่าจะลดตัวลงมาคุยกับคนอย่างฉันเสียด้วยซ้ำ..ฉันไม่โทษเธอหรอก..ฉันยอมรับผิดทุกสิ่งทุก อย่างแต่เพียงผู้เดียว..ให้ฉันเล่าความดีของเธอให้ฟังไหม... หนึ่ง....สามารถเปลี่ยนอารมณ์ฉันให้อ่อนไหวไปตามทิศทางที่เธอต้องการได้ สอง...ดึงอารมณ์ตอนที่ฉันรู้สึกไม่ดีให้ดีขึ้นได้อย่างน่าประหลาด สาม..สามารถแก้ปัญหาความอึดอัดเฉพาะหน้าได้ดี สี่.. คอยห่วงใยและแคร์ความรู้สึกของคนอื่นเสมอในยามพูดจา ห้า... รับรู้ความรู้สึกของฉันได้ดี..จนฉันรู้สึกได้.. หก.. หัวเราะกับมุขที่ฉันปล่อยออกไป..ถึงแม้จะไม่น่าหัวเราะก็ตาม..แต่เธอทำได้ เจ็ด.. สามารถจะตักเตือนฉันเมื่อฉันทำผิดพลาด แปด..เมื่อฉันเกิดข้อข้องใจ..เธอสามารถให้คำตอบที่ดีได้เสมอ เก้า...เธอสามารถทำให้ฉันเข้าใจถึงความรู้สึกที่แปลกประหลาดได้ดีกว่าคนอื่น สิบ..เธอมีเสน่ห์..อย่างลึกลับ ส่วนข้อเสีย..ฉันรู้ว่าเธอก็น่าจะรู้..ฉันยังไม่บอกหรอก..จนกว่าจะได้รับคำตอบว่า..ฉันคู่ควรไหมที่จะคุยกับเธอต่อไป ฉันเขียนจม.ฉบับนี้ด้วยความรู้สึกดี..แตกต่างกับฉบับก่อน ๆ ด้วยความหวังเต็มเปี่ยม.. อาจเป็นเพราะฉันยังไม่มั่นใจ..เพราะฉันไม่ใช่ภูผา..ที่ตั้งตะหง่านท้าแดดลมฝน..เป็นแค่คนที่มีเลือดเนื้อหัวใจ ตับไตใส้พุงเหมือนคนอื่น..แต่ไม่เหมือนคนอื่น.. เล่าสู่กันฟังบ้างนะ.. คนบ้าตะกายดาว ...ถ้าเพียงฉันไม่ใช่น้ำและคุณไม่ใช่น้ำมันเราอาจไม่เป็นอย่างนี้...
5 กรกฎาคม 2545 20:20 น.
หมูหวานจอมทะลึง
ขอบคุณนะสำหรับคำบอกลา
และการลงทุนเสียน้ำตาให้ดูเหมือนว่าเธอห่วงฉัน
แต่ถ้าหากจะเห็นแก่การเคยเป็นคนรักกัน
ขอร้องให้หยุดการกระทำ..ร้อยพันเพื่อตบตา
ไปจากชีวิตฉันเงียบๆ
ให้มีเพียงน้ำตาของฉันที่ไหลเลียบลงช้าๆ
อย่าปลอบโยนฉัน..ในวันที่เธอต้องจากลา
ปล่อยให้ฉันอยู่กับน้ำตาของฉันตลอดมา
...ซึ่งก็จริงใจ.....
5 กรกฎาคม 2545 20:11 น.
หมูหวานจอมทะลึง
อกหัก..ก้อมัยช่ายครั้งแรก
มัยเหงแปลก..หากคิดลองอีกหน
เจ็บอีกทีมีอีกหลาย ๆ คน
เจ็บอีกหนทนอีกที..ดีเหมือนกัน
5 กรกฎาคม 2545 16:44 น.
หมูหวานจอมทะลึง
ถ้าวันนี้..ไม่มีเธอฉันคงแย่
คงมีแต่ความอ้างว้างและผิดหวัง
มาเติมความฝันและกำลัง
ดุชพลังแห่งรัก..ชโลมใจ
เธอทำหั้ย..ฉันคนนี้ดัยรับรู้
ว่าชีวิตที่เหลืออยู่มีค่า..แค่ไหน
เมื่อก่อนนี้มัยรู้จ..จะอยู่เพื่อคัย
แต่ตอนนี้..ทุกลมหายใจอยู่เพื่อเธอ
4 กรกฎาคม 2545 16:32 น.
หมูหวานจอมทะลึง
อย่ามองด้วยสายตาอย่างนั้น
อย่าทำจิตจัยฉันต้องหวั่นไหว
เธอมัยรักฉันก้อมัยว่าอะรัย
แต่อย่าทำหั้ยตายจัยเพื่อหลอกกัน