15 มกราคม 2548 19:05 น.
หมึกขาวปากกาชมพู
พนายามบอกตัวเองว่าห้ามรัก
แต่มันชักจะหยุดใจไว้ไม่ไหว
เพราะเธอนั้นดีกับฉันจนเกินไป
ห้ามหัวใจไว้ไม่ไหวทำไงดี
ฉันก็รู้รักแบบนี้รักที่ผิด
เพื่อนสนิทจะยังไงคือศักดิ์ศรี
แต่มันรักไปแล้วทำไงดี
ก็หัวใจดวงนี้ไม่เชื่อฟัง
ฉันควรทำยังไงใครโปรดบอก
ถึงจะไม่ชํ้าชอกอยู่ทุกครั้ง
ก็หัวใจดวงนี้มันจริงจัง
ปิดประตูดังปั้งกลับบ้านนอน
ตอนจบปะแล่มปะแล่มนะหักมุมนิหน่อย
แต่จะทำไงได้ กลับบ้านนอนดีกว่า
9 มกราคม 2548 19:24 น.
หมึกขาวปากกาชมพู
เธอรู้ไหมที่ฉันยิ้มไปวันนั้น
ฉันต้องฝืนกดดันมากแค่ไหน
เพื่อบอกเธอให้รู้ว่าไม่เป็นไร
ถ้าเธอต้องการจะไปก็ยินดี
เธอคงไม่รู้อะไรต่อจากนั้น
ที่มันมีความเงียบงันมาแทนที่
มันเงียบเหงาเดยวดายขึ้นทุกที
ในวันนี้วันที่ฉันไม่มีเธอ
9 มกราคม 2548 00:12 น.
หมึกขาวปากกาชมพู
หากจะรักรักใครสักคนหนึ่ง
มันกลึ้ากึ่งอยู่กับความเหมาะสม
เพราะความรักมันไม่เหมือนอมลูกอม
ความรักเหมือนมีดคมคมบาดในใจ
หากจะรักรักใครจะต้องเลือก
ไม่ใช่ดูแค่เปลือกก็หวั่นไหว
จะรักกันต้องดูกันที่ข้างใน
ดูกันไปแล้วหัวใจจจะรู้ดี
ว่าคนนี้เป็นคนที่คิดว่าใช่
หรือหัวใจจะหยุดเพียงเท่านี้
หัวใจเราเท่านั้นที่รู้ดี
แค่อย่าตัดสินกันที่เปลีอกจอมปลอม