ถ้าคิดจะรัก

หมีพูห์

- เวลาที่เธอรู้สึกรักใครสักคน เธอคงตั้งคำถามมากมายให้กับตัวเอง 
ฉันคนหนึ่งที่มีความรักครั้งแล้วครั้งเล่า 
และยังเป็นคนที่แสวงหาความรักอยู่อย่างไม่มีวันจบสิ้นสักที 
เวลาที่เรารักใครหรือชอบใครสักคน ทำไมถึงเป็นเรื่องง่าย 
แต่การที่จะประคองความรักให้มั่นคงยืนยาวสิยาก 
มีหลายๆคนสงสัยว่าความรักคืออะไร 
ต้องการอะไรจากเราหรือเราต้องการอะไรจากความรัก 
ทำไมเราต้องรักหรือทำไมเราต้องเป็นฝ่ายถูกรัก หรือนั้นคือรักโดยไม่มีเหตุผล 
ความรักมักจะเล่นตลกอยู่เสมอๆ เราดิ้นรนไขว่คว้าแทบตายกลับไม่เจอ 
แต่พอเราทำเป็นลืมหรือไม่สนใจก็มาโดยที่เราไม่รู้ตัว 
หลายคนคาดหวังสิ่งตอบแทนจากความรัก แล้วเราทำอะไรเพื่อความรักบ้างล่ะ 
ความรักที่เกิดขึ้นมา แท้จริงแล้วเรามีจุดประสงค์อะไรจากมันหรือเปล่า 
คำว่ารักแท้กลับรักหลอกๆมันจึงแยกหรือดูไม่ค่อยออกเท่าไร 
บางทีกว่าจะทราบว่ารักที่เจอเป็นความรักยังไง 
ถึงตอนนั้นบางคนก็คงไม่อยากรู้แล้ว ไม่มีเวลากับไปแก้ไขมันได้อีกเลย 
- ความรักยังคงเป็นสิ่งที่สวยงามและมีคุณค่า 
ถ้าเรารู้จักรักให้เป็นและถูกคน 
ฉันไม่เคยรู้สึกเสียดายหรือเสียใจกับความรักต่างๆมากมายที่ฉันเคยเจอ 
แต่มันกลับเป็นบทเรียนสอนใจให้ฉันแกร่งขึ้น 
แล้วพร้อมที่จะรับมือกลับความรักครั้งใหม่ 
เหมือนฉันจะต้องแก้ปัญหากับรักที่เกิดขึ้นใหม่ไปเรื่อยๆ 
คบคนหนึ่งก็เจอปัญหาหนึ่ง กับอีกคนก็อีกรูปแบบหนึ่ง 
ความรักของฉันกลายเป็นเรื่องที่ท้าทาย 
กลับเป็นสิ่งใหม่ๆที่ฉันจะต้องรับมือกับมัน ใครที่บอกว่ารู้จักความรักดีพอ 
ฉันคนหนึ่งละที่ไม่มีวันเชื่อ เพราะความรักเป็นบทเรียนที่ไม่มีวันจบ 
ความรักเป็นสิ่งที่เดาจุดจบยากไม่มีใครรู้หรอกว่าเมื่อมีความรักแล้วมันจะลงเอยอย่างไร 
ถ้าจุดจบดีก็คุ้มค่าที่จะรัก 
แต่ถ้ารู้ว่าต้องเสียใจก็คงไม่มีใครเล่นด้วยแน่นอน 
เพราะความรักมักจะจบแบบเจ็บปวดเสมอๆ 
- ความรักให้ทั้งความสุขและความเศร้า 
เมื่อเรามีความสุขกับมันเหมือนว่าเวลามันช่างสั้นและผ่านไปเร็วเหลือเกิน 
แต่ถ้าเมื่อใดความรักบังเกิดความเศร้า เมื่อไหร่ๆมันก็ไม่ลืมไปจากใจเสียที 
เธอคงบ่นในใจว่านี่ฉันพูดถึงเรื่องความรักอีกแล้วหรือ 
ทำไมถึงชอบเอาเรื่องความรักมาพูดบ่อยนัก 
ก็เพราะความรักเรียนรู้กันไม่มีวันจบสิ้น 
ความรักยากที่จะหาบทสรุปที่เหมาะสมแต่ความรักก็เป็นสิ่งจำเป็นกับชีวิตเราและโลกอย่างหนึ่ง 
ดังสุภาษิตจีนบทหนึ่งกล่าวเอาไว้ว่า  
สองสิ่งที่ยิ่งใหญ่ในโลกนี้ซึ่งก็คือความสำเร็จกับความรัก  
เมื่อเราคิดจะรักใครสักคนแล้ว ก็อย่าหวังว่าจะได้ความรักตอบแทนเสมอไป 
เรารักใครสักคนเพราะเราอยากจะรักดีกว่า 
เราอย่าไปหวังว่าลงทุนใจแล้วจะได้ใจตอบแทนเสมอ 
แต่สิ่งที่ได้คืนจากความรักนั้นบางทีมันอาจจะได้คืนมาหลายรูปแบบ เช่น 
ได้มิตรภาพ ความผูกพัน ความเข้าใจ หรือแม้กระทั่งได้บทเรียน 
ที่สอนว่าสิ่งที่ไม่ดี มันจะไม่เกิดขึ้นอีก 
รักครั้งใหม่ก็จะได้รู้ทางหนีทีไล่และปฏิบัติตัวให้เหมาะสมมากขึ้น 
สิ่งที่ได้จากความรักขึ้นอยู่กับว่าเราพอใจในสิ่งที่ไดัรับมากน้อยแค่ไหนมากกว่า 
เคยได้ยินไหมว่าคนเรามักไม่พอใจในสิ่งที่เราเป็นอยู่ ก็เพราะคำว่า  พอ  
มันวัดได้จากความสุขที่เราได้รับ 
ถ้าหากเรามองหาความรักอยู่แล้วคาดหวังว่าจะได้รักตอบแทนเสมอๆ 
เราคงต้องมองหาความรักต่อไป 
งมหาความรักเหมือนคนโง่ที่พร้อมจะลองผิดลองถูกอยู่อย่างไม่มีวันจบสิ้นเสียทีลองแล้วลองอีก 
ค้นหาแล้วค้นหาอีก เปลี่ยนคนรักใหม่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะเจอและพอใจ ที่ไหนได้ 
พอเราเดินทางมาไกลแล้วล้ากับความรักขึ้นมา 
ถึงตอนนั้นความรักแบบไหนก็คงคว้าเอาไว้ก่อน 
บางทีความรักก็สอนให้เรารู้จักคำว่า  รอคอย  
- คนเราถ้าพอได้รักกันมากๆมากจนถึงที่สุดแล้วก็จะเกิดคำว่า  หมดรัก 
 พอเลิกร้างกันไปก็มักจะกลายเป็นศัตรูกัน กับมาเป็นเพื่อนกัน 
หรือทำแบบเดิมด้วยกันอีกไม่ได้ 
มันไม่ใช่การฝืนใจหรอกที่จะต้องกลายมาเป็นเพื่อนกันแต่มันเกิดความรู้สึกหมดหวังลึกๆ 
ในใจมากกว่า บางคู่พอเลิกกันจึงกลับมาเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีก 
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้บอกรักด้วยความจริงใจ ไม่หวังสิ่งตอบแทนอะไรๆ 
ทั้งๆที่เคยร่วมกิจกรรมด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทานข้าวด้วยกัน 
เที่ยวด้วยกัน มาทำแบบนั้นอีกในฐานะเพื่อนกลับฝืนใจ 
ลำบากใจนี่แหละหนอที่ใครๆบอกว่าไม่มีอะไรยั่งยืนและเป็นของเราเสมอไป 
- ความรักไม่ยอมให้ใครเป็นเจ้าของมันได้ง่ายๆหรอก 
จริงๆแล้วความรักกลับเป็นนายเราด้วยซ้ำ 
แล้วเราตกเป็นทาสความรักเมื่อไหร่ยังไม่รู้สึกตัวซะอีก 
คิดดูสิอะไรๆที่เราทำลงไปก็เพื่อความรักไม่ใช่หรอ ถึงแม้จะเหน็ดเหนื่อย 
ดูโง่ งี้เง่า หรือขายหน้าในสายตาคนอื่นขนาดไหนก็ยอม 
บางทีความรักก็ทำให้เราหมดความเป็นตัวของตัวเอง หมดคุณค่า หมดศักดิ์ศรี 
แต่เรากลับไม่รู้สึกตัวเสียด้วยซ้ำ 
เพราะมันเป็นสิ่งที่เราเต็มใจเองโดยไม่มีใครบังคับ 
คาดหวังจากความรักมากก็เจ็บปวดเสียเองเป็นเรื่องธรรมดา เมื่อคิดจะรักใครแล้ว 
ก็ต้องรู้จักเผื่อใจสำหรับความเจ็บปวด 
ไม่มีใครรู้ว่าความรักจะเกิดขึ้นและไม่มีใครหยุดความรักได้เมื่อเรารักเองก็ช้ำเองเป็นธรรมดา 
ฉันคนหนึ่งที่เจ็บปวดกับเรื่องความรักครั้งแล้วครั้งเล่า 
แต่ความรักก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกเข็ดขยาดหรือกลัวแม้แต่น้อย 
ฉันกลับมองว่าความรักเป็นสิ่งที่สร้างกำลังใจให้กับฉัน 
ทำให้ฉันเข้มแข็งและรู้ว่าจะทำเพื่อใคร มันทำให้ฉันมีจุดมุ่งหมายและจุดยืน 
ความรักทำให้เรายอมทิ้งเปลือกนอกของเราออกไป บางคนฟอร์มจัดขนาดไหน 
แต่พอรู้ว่าจะเสียความรักไปแล้วก็เก็บฟอร์มเอาไว้ไม่อยู่ 
ความรักที่แท้จริงแล้วไม่ต้องสวยงามมากมาย 
ขอแค่มีตัวตนแท้ๆของเราฉายอยู่อย่างจริงใจก็พอ 
ในทางกลับกันเราก็อย่าคาดหวังว่าความรักที่เราเจอจะต้องสวยงามเสมอไป 
เพราะโลกใบนี้ไม่มีให้หาอยู่แล้ว 
ตัวเราเองยังดีอย่างเสียอย่างไม่มีใครสมบูรณ์เพอร์เฟกต์ตามสเป็กที่เราตั้งหรอไว้หรอ 
บางคนก็ตั้งสเป็กไว้ซะมากมาย แต่พอเจอคนที่ใช่ก็ไม่ดีพอ 
แต่เขากลับเป็นคนที่เราพอใจ 
- จะผ่านมานานเท่าไร 
เรื่องของความรักยังคงวนเวียนอยู่อย่างเดิมซ้ำๆไม่เปลี่ยนแปลง 
จะผ่านมากี่ชั่วอายุคนก็ตาม เราก็ยังเจอเรื่องรักสามเส้า สี่เส้า 
เสียงหัวเราะ เสียงร้องไห้เป็นเรื่องธรรมดา 
เพียงแค่เราถอยหลังออกมาสักก้าวหนึ่ง 
แล้วมองสรรพสิ่งด้วยความเข้าใจว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด 
มองไม่ต้องทุกด้านก็ได้ มองเรื่องที่ไม่อยากจะเจอด้วยก็ได้ 
เพราะเราไม่จำเป็นต้องพบเจอสิ่งที่ดีๆในชีวิตเสมอไป 
ถ้าเจอสิ่งที่ไม่ดีก็ขอเพียงเรามีสติก็พอมองและรับรู้ในสิ่งที่ทำให้เราสบายใจไม่เป็นทุกข์และไม่คาดหวังในความเป็นเขา 
ต้องยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นอยู่และตัวตนของเขา 
การปล่อยมันไปไม่ใช่เรื่องง่าย แต่จะเหนี่ยวรั้งไว้น่ะเป็นเรื่องยากเย็น 
- ความรักไม่จำเป็นต้องหามันเลย เพราะเมื่อถึงเวลามันก็จะมาหาเธอเอง 
ถ้ายิ่งตามหาเธอก็ยิ่งหาไม่เจอและถ้าเธอกระหายที่อยากจะเจอ 
ความรักมันจะโบยบินไปแล้วคุณค่าในตัวเธอก็จะลดลงด้วย 
ถ้าหากวันใดที่เธอได้เจอตัวจริงของเธอแล้ว 
เธอก็ควรที่จะเก็บรักษาและทะนุถนอมเขาเอาไว้ 
แต่ถ้าเขากลับมองไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เธอให้ก็อย่ารู้สึกเสียใจ 
เพราะเธอเต็มใจที่จะรักเอง เธอจงจำไว้นะว่า  
เธอควรจะมีความสุขเมื่อเธอได้เห็นคนที่เธอรักมีความสุข  
ถ้าเธอทำได้นั้นนี่แหละที่เขาเรียกว่า  รักแท้