23 พฤศจิกายน 2544 14:09 น.
หมีพลู
ณ. สุดสายปลายฝันฟ้าผ่องใส
ผ่องอำไพอำพันตะวันฉาย
อยู่ท่ามกลางทุ่งทานตะวันใจ
งามเหนือใดหยาดฟ้ามาสู่ดิน
ทางโล่งกว้างมองผ่านบุปผาสวรรค์
ช่างเสกสรรงดงามกว่าแดนไหน
มวลบุปผาเบ่งบานสำราญใจ
งามดอกไม้ทานตะวันเหนือแผ่นดิน
ปล่อยจิตใจล่องลอยไปตามฝัน
ตามตะวันเฉิดฉันท์ไม่จบสิ้น
ทุ่งดอกไม้เบ่งบานหอมโรยริน
คล้ายหอมกลิ่นชื่นใจจากน้องนาง...
23 พฤศจิกายน 2544 11:45 น.
หมีพลู
สายใยรักพันผูกมัดแน่นเหนียว
ม้วนเป็นเกลียวเหนี่ยวรักติดในฝัน
คล้ายตะวันคู่ฟ้าเนิ่นนานวัน
คล้ายดวงจันทร์ยามค่ำยามราตรี
ผ่านฤดูกาลเปลี่ยนมากเพียงไหน
เส้นสายใยไอรักถักทอฝัน
จิตผูกแน่นติดตรึงทุกวี่วัน
งามเฉิดฉันท์ในความห่วงความหวังดี
ทุกห้วงทำนองบ่งบอกความรู้สึก
จากส่วนลึกในใจสองเรานี้
แม้คืนวันผ่านพ้นนับเดือนปี
ฝากวจี..คำว่า รัก มั่นไม่เลื่อมคลาย
23 พฤศจิกายน 2544 09:50 น.
หมีพลู
จมอยู่ในห้วงความคิดถึงคนึงหา
กาลเวลาไม่อาจพรากความคิดฝัน
แม้ยามหลับยามตื่นยังถามกัน
เธอกับฉันอยู่สบายดีหรืออย่างไร
ต่างห่วงใยอาทรความรู้สึก
ห้วงสำนึกจิตผูกพันกันแน่นเหนียว
ด้วยหัวใจเราสองรวมเป็นดวงเดียว
สายใยเกี่ยวเหนี่ยวฝันระหว่างใจ
23 พฤศจิกายน 2544 09:36 น.
หมีพลู
หากดวงใจไร้รัก..รักนิรันดร์
หากดวใจไร้ฝัน...ในคืนไหน
หากดวงใจไร้ซึ่ง...คนห่วงใย
หากดวงใจไร้ใคร..คอยสักคน
คงเปลี่ยวเหงาอ้างว้างสะท้อนจิต
คงหยุดคิดทุกสรรพสิ่งทุกแห่งหน
คงเหมือนคนตาบอดทางมืดมน
คงคล้ายคนอับจนสิ้นหนทาง
เพราะไร้ฝันไร้หวังของวันใหม่
ไร้กำลังแรงใจใฝ่ฝันหา
ไร้พลังเยื่อใยใฝ่ศรัทธา
จะค้นหาชีวิตใหม่ได้อย่างไร.....
23 พฤศจิกายน 2544 09:21 น.
หมีพลู
เธอจะอยู่ในใจฉัน
แม้นานวันไม่เลือนหาย
เธอจะอยู่ในดวงตา
ในแววตาความห่วงใย
เธอจะอยู่ในความฝัน
แม้คืนวันจะผันผ่าน
เธอจะอยู่ในความรู้สึก
ทุกสำนึกที่ก้าวเดินไป
เธอจะอยู่ทุกลมหายใจ
ในอุ่นไอมอบให้กัน
เธอจะอยู่คู่กับฉัน
แม้ห่างกันไกลแค่ไหน
เพราะทุกสิ่งที่ฉันได้ทำไป
เพื่อดวงใจเพื่อเธอผู้เดียว