หน้าส่วนตัว
อันชีวิตมันก็คือการค้นหา
แล้วแต่ว่าใครจะเลือกเดินทางไหน
มันไม่มึรูปสำเร็จว่าเป็นไง
เดินหน้าไปค้นหาสิ่งต้องการ
มันจะดีจะร้ายใครจะรู้
เมื่อเวลาที่เราอยู่มันหมุนผ่าน
อย่างรวดเร็วเร่งรุดไร้เทียมทาน
ไม่เจือจานความเข้าใจให้เราเลย
แหงนหน้ามองท้องฟ้าเวลามืด
บางคร้งฝืดดวงใจใบหน้าเฉย
ดวงตาซึ้งไร้จุดหมายมองผ่านเลย
ลมลำเพยพัดพริ้วผมปลิวเอน
ขณะนั้นในใจแสนเงียบเหงา
ชีวิตตช่างว่างเปล่าใครรู้เห็น
ในขณะดวงจิตเงียบลมพัดเย็น
จะค้นหาความเติมเต็มจากที่ใด
591
