ในขณะที่ค่ำคืนค่อยๆปกคลุม

หมอกจาง

หญิงสาวของฉัน
ค่ำคืนค่อยๆปกคลุมแล้ว
เธอกำลังทำอะไรอยู่?

ท้องฟ้าเป็นสีน้ำเงินเข้ม
ดาวดวงที่ชัดที่สุดส่องแสงอ้อยอิ่ง
สายลมเกียจคร้านเหมือนไม่อยากจะขยับเคลื่อน
ฉันนั่งเงียบๆ คิดถึงเธออย่างบอกไม่ถูก

เนิ่นนานผ่านมาแล้ว กับเรื่องราวของเรา
ความเจ็บปวดค่อยๆจางหาย และบ่อยครั้ง-ที่ฉันคิด
ว่าฉันอาจหายเป็นปกติสุข
แต่ความสงบระงับก็เหมือนกับดาวตก
หรืออย่างมาก-ก็เหมือนกับสายฝน
ที่ผ่านมาเยือนเพียงแค่ชั่วครู่ชั่วคราว
แล้วฉันก็หวนกลับมาคิดถึงเธออย่างรุนแรงอีกครั้ง

เรื่องของเราอาจมีอยู่ไม่มาก
แต่ฉันก็สามารถหวนนึกย้อนถึงมันได้อย่างไม่มีวันหมด
การได้อ่านหนังสือบางเล่ม หรือบทเพลงบางเพลง
มักจะทำให้ฉันย้อนกลับไปคิดเรื่องของเรา
บางครั้ง-ก็ในแง่มุมใหม่ บางครั้ง-ก็แค่เรื่องราวเดิมๆที่ไม่รู้จักเบื่อ

เคยเป็นบ้างไหม
ทุกครั้งที่โทรศัพท์ดังด้วยเบอร์ที่ไม่รู้จัก
ประกายความหวังเล็กๆในใจจะฉายโชนแสงขึ้นวิบวับ
แต่แล้วก็วูบดับไปเสียทุกครั้งหลังจากนั้น

เคยเป็นบ้างไหม
ทุกครั้งที่เปิดกล่องจดหมายในอีเมล
แล้วจะต้องแวะเวียนเข้าไปเปิดอ่าน Junk Mail ก่อนอย่างอื่น
ด้วยความหวังเลือนลาง ว่าอาจมีจดหมายจากใครบางคน

ฉันทำเช่นนั้นจนเป็นกิจวัตร

เธอรู้ไหม ว่าที่ผ่านมานั้น ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับความรัก
ฉันใช้ความตื้นเขินของตนเอง ไปหยั่งวัดความรัก
และสรุปทึกทักเอา
ว่าความรักนั้นลึกเพียงเท่าที่ฉันคิด

เนิ่นนานหลังจากนั้น ฉันจึงพบ ว่าความโง่เขลาแบบนั้นทำร้ายฉันสาหัสเพียงใด

วันนี้ฉันอ่านหนังสือเรื่อง ญามิลา
หนังสือเล่มเล็กๆกะทัดรัดเล่มหนึ่ง
ที่กล่าวถึงความรักของดานียาร์และญามิลา

ฉันอ่านและดื่มด่ำไปกับมัน
ภาพของคนทั้งคู่นั้นชัดเจนผ่านตัวหนังสือ
แต่สิ่งหนึ่งที่รบกวนฉัน คือดวงตาของญามิลา

ดวงตาของความรัก ซึ่งเจือไปด้วยความรู้สึกผิด
มันทำให้ฉันหวนนึกไปถึงดวงตาของเธอเสมอ
ก็ดวงตาชนิดนั้นไม่ใช่หรือ ที่เธอใช้มองฉันอยู่บ่อยๆ

ความว้าวุ่นใจ ความสับสน กิริยาสะท้อน-เขินอาย
เหล่านั้นไม่ใช่หรือที่ฉันเคยได้เห็นในตัวเธอ
ความรักเหมือนกันทั้งโลก
ไม่น้อยไปกว่านี้ และไม่อาจมากไปกว่านี้อีก

ระหว่างเรา-คือความรัก
ฉันสรุปกับตัวเองแบบนั้น
อาจเป็นเพียงคำยืนยันเล็กๆที่ไม่ได้แปลกใหม่อะไร
แต่ฉันก็พอใจที่ได้คิดอย่างนั้น

หญิงสาวของฉัน
ค่ำคืนค่อยดึกลงมากแล้ว
ความคิดของฉันยังคงฟุ้งลอยไปเรื่อยเปื่อย
คิดโน่น-คิดนี่ไปสารพัด

บ่อยครั้งที่ฉันคิด
ว่าไม่ว่าจะเป็นพรหมลิขิตหรือความบังเอิญ
หากว่าฉันจะมีโอกาสได้ยืนต่อหน้าเธออีกครั้ง กุมมือเธออีกครั้ง
ฉันจะปล่อยให้เธอหลุดลอยจากไปเป็นครั้งที่สองหรือเปล่า?

แล้วเธอล่ะ..

จะปล่อยให้ฉันหลุดลอยจากไปอีกไหม..