23 สิงหาคม 2550 19:04 น.
หมอกจาง
ถนนเก่าเก่า
เธอเคยเดินบนถนนเก่าเก่าไหม
ทีบ้านเก่าเก่า ร้านรวงเก่าเก่า ผู้คนหน้าเก่าเก่า
ฉันชอบเดินบนถนนแบบนั้น
เพราะฉันรู้สึกได้ ว่ามันมีเรื่องราวเขียนซ้อนทับกันอยู่บนนั้น
บนทางเท้าทางเล็กเล็ก
มีกี่เท้าต่อกี่เท้าที่เคยเดินผ่าน
มีบทสนทนาต่อกี่บท
มีความรู้สึกต่อกี่แบบ
มีความรักต่อกี่ความรัก ที่เคยเกิดขึ้น
กาลเวลา คือนักเขียนที่ขยันขันแข็ง
มันเขียนเรื่องราวทุกทุกอย่างลงบนทุกทุกสิ่ง
ทั้งเรื่องที่ดี เรื่องที่ไม่ดี
เรื่องความสุขและเรื่องความเศร้า
เรื่องของความรัก และเรื่องของความไม่รัก
ดอกไม้ที่ริมทางเดิน เบ่งบานแล้วโรยรา
โรยราเพื่อที่จะเบ่งบานอีกครั้ง
ทบทวน วนเวียน เหมือนไม่รู้จักจบจักสิ้น
ดอกไม้ดอกใหม่ เหมือนเดิมหรือแตกต่าง จากดอกไม้ดอกเก่าที่โรยรา
ความหมายของมันอยู่ที่ว่า เธอจะเลือกมองอย่างไร
ดอกไม้ปีนี้ ดูไม่แตกต่างจากดอกไม้เมื่อปีก่อน
และก็เหมือนจนแทบจะเป็นดอกเดียวกับเมื่อสิบปีที่แล้ว
แต่ดอกไม้แต่ละดอกก็มีช่วงเวลาของตัวเอง
มีเรื่องราวของตัวเอง
มีความทรงจำ ทั้งของตัวมันเอง
และความทรงจำที่มันทิ้งเหลือไว้ให้ผู้อื่น
ถนนเก่าเก่า
เธอชอบเดินบนถนนเก่าเก่าไหม
บนถนนสายเก่าเก่า ที่มีเรื่องราวมากมายซ้อนทับอยู่บนนั้น
เรื่องราวเก่าเก่า ซ้ำซ้ำ ทีแต่ละเรื่องมีความสำคัญในตัวของมันเอง
แต่ละเรื่อง ที่ล้วนบรรจุความทรงจำถึงใครบางคน
และทิ้งทอดตัวมันเองไว้ ในความทรงจำของใครบางคน
ฉันเดินเพื่อที่จะอ่านเรื่องราว
จากรอยแตกของพื้นหินและรอยหักของกิ่งไม้
จากกลิ่นหอมของดินเปียกและจากสีม่วงของดอกต้อยติ่งที่เบ่งบาน
และพร้อมกันนั้น
ฉันก็เขียนเรื่องราวทิ้งไว้ ในทุกรอยก้าวของฉันที่ย่ำเดิน