14 กุมภาพันธ์ 2554 01:26 น.
หมอกจาง
ใครได้ยินเสียงฉันกระซิบบ้าง
ฝากไปในลมบางบางของเดือนหงาย
ใครมองเห็นความฝันอันโปรยปราย
ที่ฉันรินละลายกับแสงดาว
ใครมองเห็นความห่วงใยอันเงียบกริบ
ที่ฉันหยิบวานห่มด้วยลมหนาว
มองเห็นไหมดวงตาอันวับวาว
ฉันแอบมองเธอจากราวระเบียงจันทร์
เราห่างไกลกันเท่าไรของปีแสง
กี่เส้นรุ้งเส้นแวงที่ขีดกั้น
ห่างไกลเท่าขอบฟ้าดวงตาวัน
เราห่างเท่าความฝันอันห่างไกล
เธอได้ยินเสียงฉันบ้างหรือเปล่า
มองเห็นแสงดาวกระพริบไหม
เสียงลมพัดเหมือนเสียงลมหายใจ
ฉันอยากอยู่ใกล้ใกล้เหมือนถ้อยคำ
แต่ฉันมีเพียงฝันอันเงียบกริบ
ที่เฝ้าหยิบมาหวนและทวนซ้ำ
เขียนความคิดถึงเป็นลำนำ
และปวดร้าวไปกับคำ-คิดถึงเธอ
เธอได้ยินเสียงฉันกระซิบไหม
ว่ายังรักและห่วงใยอยู่เสมอ
นานเท่ากับวันและคืนที่ไม่เจอ
และคิดว่าคงรักเธอ..อีกเนิ่นนาน
10 กุมภาพันธ์ 2554 00:03 น.
หมอกจาง
เสมอ
ฉันรักเธอไม่ว่าเวลาไหน
เนิ่นนานที่ผ่านมาที่ผ่านไป
ความรู้สึกยังไหวไหวเหมือนวันนั้น
จำรอย
ดวงตาคนรอคอยที่ไหวสั่น
เราไม่เคยบอกรักกันสักวัน
แต่เราเขียนมันตรงหัวใจ
ค่ำคืนหรือตื่นเช้า
ทุกเรื่องทุกราวยังสดใส
ยังเหมือนเดิมคิดถึงเธอมากกว่าใคร
แม้ว่าห่างว่าไกลจนลิบลับ
เฝ้าคอย
เผื่อเวลาจะหมุนรอยจะทวนกลับ
เผื่อความรักย้อนรอยจะคอยรับ
จะยังคงคอยนับทุกนิ้วคอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
1938
