12 พฤศจิกายน 2554 19:12 น.
หมอกจาง
ฟ้าใสใสใสกว่าฟ้าเคยใส
แดดอ่อนจับทุ่งดอกไม้สีอ่อนอ่อน
แผ่วแผ่วลมพัดผ่านหน้าต่างนอน
ผ้านวมอุ่นหมอนก็อ่อนยังนอนหนาว
หอมกลิ่นลมเหนือที่พัดแผ่ว
ถ้าพัดปลุก-ฉันตื่นแล้วตั้งแต่เช้า
ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สิ้นกลิ่นเดือนดาว
แต่เหน็บหนาวจึงไม่ลุกจากที่นอน
พัดความรักไปผ่านใจใครบ้างเล่า
หรือพัดเหงาไปหยอกใจคนใจอ่อน
ฝากได้ไหมฝากห่วงหาเอื้ออาทร
คนเดียวกับคนก่อนเหมือนเมื่อวาน
ฟ้าใสใสใสกว่าฟ้าเคยใส
เขียนอะไรเพ้อเพ้อให้เธออ่าน
คิดถึงนะ เหมือนเดิม มาเนิ่นนาน
และลมหนาวพัดผ่าน บ้านฉันแล้ว
2 พฤศจิกายน 2554 14:12 น.
หมอกจาง
แดดยามเช้า
ลมหนาวหนาวโบกโบยเสียอ่อนไหว
กาแฟกรุ่นอบอุ่นละมุนละไม
ความคิดถึงเอ่อใจ-ใครบางคน
ฟ้าสวยสวย
ฉันยิ้มด้วยหนาวฟ้าใสใช่หนาวฝน
ฉันรักบาง-ฤดูกาล รักบางคน
ฉันรักเธอจนท้นจนท่วมใจ
ความทรงจำ
ลมหนาวย้ำก็ฟื้นก็ตื่นใหม่
เรื่องเก่าเก่าคนเก่าเก่าที่ผ่านไป
ก็กลับฟื้นความสดใสมาอีกครั้ง
แดดยามเช้า
แผ่วลมหนาวดอกรักบานสะพรั่ง
ฟ้าใสใสอยากบอกเธอ-คิดถึงจัง
เหมือนเหมือนเดิมทุกทุกครั้ง ที่เผลอใจ