ฉันตกอยู่กลางวันและเวลา ตกหล่นกลางฟากฟ้าแห่งความฝัน ติดอยู่กับหวานชื่นของคืนวัน และไม่รู้จะหวนหันไปทางไหน ฉันติดหล่มอยู่โพ้นขอบทะเล รอดาวเดือนที่ร้างเร่คืนมาใกล้ ความคิดถึงฉันผูกติดกับคนไกล ซึ่งเขาเองคิดถึงใครก็ไม่รู้ คือเมื่อวาน เมื่อวาน เมื่อวานนี้ เป็นสิ่งเดียวที่ฉันมีและจมอยู่ เป็นฝันสวยที่ถนอมและเฝ้าดู แม้ฉันเองนั้นจะรู้ว่าแค่ฝัน ฉันตกอยู่กลางวันและเวลา ในดวงตามีน้ำตามากางกั้น ในดวงใจมีภาพเราเคยรักกัน แต่ความจริงก็เพียงฉัน..ยังรักเธอ