22 กรกฎาคม 2549 19:39 น.
หมอกจาง
ณ คืนนี้ยังมีดอกไม้ร่วง
ยังคงมีจันทร์เต็มดวงอยู่กลางฟ้า
ยังคงหอมกลิ่นหอมในลมพา
เหมือนกับครั้งก่อนมาเมื่อเนิ่นนาน
ณ ตรงนี้ยังมีความลึกซึ้ง
ยังกรุ่นกรุ่นในคิดถึงเมื่อลมผ่าน
ชัดเจนดั่งกับฝันเมื่อวันวาน
เจ็บดังคล้ายเพิ่งแหลกลาญลงวันนี้
คำหวานยังคงหวานอยู่ข้างหู
ความรู้สึกยังรับรู้อยู่เต็มปรี่
เมื่อไหร่ใจจะตัดใจได้เสียที
จะดิ่งจมอยู่ตรงนี้ฤาหัวใจ
ณ ตรงนี้ยังคงมีดอกไม้ร่วง
ยังเพียรคอยจะถามทวงว่าห่วงไหม
หรือวันคืนจะจางเจือทอนเยื่อใย
กลิ่นดอกไม้จางจากใจ เธอหมดแล้ว
2 กรกฎาคม 2549 11:22 น.
หมอกจาง
เหนื่อยหน่ายวายว่างอยู่กลางฟ้า
เหงาเสียดังว่าไม่เคยเหงา
หวนคิดก่อนครั้งแต่ยังเยาว์
ทวนทบบ่อยเข้าน้ำตาท้น
หากเทาแทนเหงาของท้องฟ้า
เม็ดฝนแทนว่าน้ำตาหล่น
รวมรินล่องไหลเป็นสายชล
โศกฉันเอ่อล้นเท่าทะเล
ลมเอยฝากไปใครฟังบ้าง
รอคอยท่ามกลางความว้าเหว่
ขวัญเอยคอยใจใครเป็นเปล
ฝากนิดกล่อมเห่ช่วยปลอบขวัญ
เหนื่อยหน่ายวายว่างอยู่กลางฟ้า
หนาวในน้ำตาด้วยไหวหวั่น
ฝันเหมือนลับไปจนไกลกัน
ขวัญใครนะสั่นที่อกซ้าย