มองแจกันว่างว่างร้างดอกไม้ ความทรงจำมากมายอยู่ที่เก่า ณ ตรงโน้นตรงนี้เหมือนมีเงา ทุกซอกมุมมีเรื่องเล่าอยู่เรียงราย ตรงประตูเคยพบตาสบตา ต่างคนต่างมองหาค้นความหมาย ต่างเบือนยิ้มแย้มพยักว่าทักทาย ฉันส่งยิ้มอย่างเดียวดายในวันนี้ เราไม่เคยรักกันในวันก่อน แต่เมื่อห่างอาวรณ์กลับล้นปรี่ คำคุ้นเคยเคยบอกกันหลับฝันดี ไม่เหลือเลยในวันนี้ ความฝันใด มองแจกันว่างว่างร้างดอกไม้ ฉันปล่อยไว้ใช่หมายรอดอกใหม่ เราไม่เคยจะรักกันแม้วันใด ใยผูกพัน..ถามหัวใจ..ไม่รู้เลย