18 มิถุนายน 2545 12:41 น.
หมอกจาง
ดาวเอยดาวหอม...
ฉันเป็นผึ้งหวังตอมเพียงดอมดาว
ขยับปีกจนปีกร้าว
พอแรกเช้าก็หล่นลงสิ้นใจ..
6 มิถุนายน 2545 12:41 น.
หมอกจาง
คิดถึงนะ...
แม้จะรู้ว่ามันผิด..
แต่ก็ไม่อาจห้ามใจไม่ให้คิดถึง
เธอ..ก็มีคนของเธอ
และฉัน..ก็มีคนของฉัน
แต่ทุกๆครั้งที่สบตา...
หวาน..และอ่อนไหว
ได้แค่เพียงฝากความอาทรไปกับสายลมแผ่ว
และฝากคำว่ารักไปกับทุกๆหยาดน้ำค้างแรกเช้า
ด้วยว่า..แม้จะผิด
น้ำคำและน้ำใจที่เร้นซ่อน..ก็คงไม่กระทบใจอื่นให้เจ็บช้ำ..
4 มิถุนายน 2545 14:39 น.
หมอกจาง
หอม...
กลิ่นกายเธอหอมกับกลิ่นฝน
กลิ่นอายความรักมาปะปน
พาใจให้สับสนและหวั่นไหว
รัก...
ไม่ล้นไม่มากแต่จากใจ
วอนตาสบตาหน่อยได้ไหม
มีคนจะฝากใจสักหนึ่งดวง