17 พฤศจิกายน 2545 14:10 น.
หมอกจาง
จืดจาง
รักที่ร้างเพียงครึ่งทาง
ฝันที่ห่างแล้วลอยหาย
คิดถึง
ความคะนึงวนเวียนมิรู้วาย
บ่ายดึกจวบเช้าสาย
ดั่งเฝ้าตักทรายถมทะเล
วารวันที่ผันผ่าน
เจ้าเพลงหวานที่เคยวานไปพัดเห่
ฝั่งคงไกลไปไม่ถึงจึงรวนเร
กลับหวนเหหันมาหล่น ท้นน้ำตา
13 พฤศจิกายน 2545 13:26 น.
หมอกจาง
บนทางที่ร้างแล้ง
ลมพัดแรงใบไม้ไหว
บ้างหล่นจากขั้วใบ
บ้างสั่นไหวอยู่ไปมา
นั่งดูใบไม้แห้ง
ยิ่งลมแรงเจ้าคงล้า
เอื้อนเอ่ยคำอำลา
ทอดกายาลงซบดิน
ฉันเป็นแค่คนหนึ่ง
ที่ซาบซึ้งถึงสูญสิ้น
ทุกครั้งที่โบยบิน
ทุกครารินหลั่งน้ำตา
ลมพัดใบไม้ไหว
ดังปลอบใจให้หาญกล้า
เข้าใจในคำลา
ว่าผ่านมาเพื่อผ่านไป
7 พฤศจิกายน 2545 14:30 น.
หมอกจาง
ค่ำคืนเงียบงัน..
นั่งนับแต่ละวันอย่างช้าช้า
กี่วันแล้วที่เราต้องจากลา
ต้องห่างหายไม่เห็นหน้ามากี่วัน