22 สิงหาคม 2549 15:18 น.
หมอกจาง
เธอเห็นใบไม้ที่กำลังปลิวคว้างใบนั้นไหม
เธอเห็นระลอกคลื่นที่สะท้อนแดดระยิบระยับนั่นหรือเปล่า
เธอเห็นไหมยอดหญ้าที่ไหวเอน
รู้สึกได้ไหมยามที่สายลมพัดผาดผ่านผิว
เธอรู้สึกไหมถึงไออุ่นในแสงแดด
เธอมองเห็นสีสันของดอกไม้ได้กี่สี
เธอรู้ใช่ไหมว่าทำไมต้นไม้ถึงมีเงา
ฉันชี้ไปยังผิวน้ำผืนเดิมที่ยังคงระยิบระยับ
เธอรู้สึกได้ไหมถึงความห่วงหาอาทร
รู้สึกใจเต้นแรงยามอยู่ใกล้กัน..เหมือนฉันหรือเปล่า
รู้สึกไหมถึงใยบางบางแห่งความผูกพัน ที่ค่อยล้อมรัดอย่างอ่อนโยน
ใจเรามีหลุมแห่งความคิดถึง ที่ยิ่งถมก็เหมือนยิ่งลึก..
เธอถาม..ว่าความรักนั้นอยู่ที่ไหน..?
จับสายลมมาให้ฉันก่อน
จับแสงแดดมาให้ฉันก่อน
แล้วฉันจะจับความรักมาให้เธอ
8 สิงหาคม 2549 17:25 น.
หมอกจาง
แรกเช้า
ร่องรอยฝันบางเบายังคงเห็น
ความอาวรณ์อ่อนไหวที่ใจเป็น
ทิ้งสัมผัสชัดเจนไว้เนิ่นนาน
คิดถึง
ความรู้สึกฉันลึกซึ้งกว่าคำหวาน
และก็เหมือนจะคงอยู่ไปชั่วกาล
เวลาผันวันผ่านไม่คลอนแคลน
ไม่มีสิทธิ์
ไม่มีเลยแม้แต่คิดจะหวงแหน
ป่านนี้เธออยู่ดีไหมมีใครแทน
มีแขนใครให้หนุนแขนยามเธอนอน
ปวดร้าว
หนาวลมหนาวเหมือนเตือนคำเอื้อนอ้อน
เธอมีไหมใครเขาคอยเว้าวอน
รู้หรือเปล่าฉันอาทรล้นหััวใจ
ความรัก
สวยนักในนิยามที่หวามไหว
แต่เมื่อตัดกลับทิ้งเยื่อยังเหลือใย
สะท้อนเป็นหยดน้ำใส มาท่วมตา
22 กรกฎาคม 2549 19:39 น.
หมอกจาง
ณ คืนนี้ยังมีดอกไม้ร่วง
ยังคงมีจันทร์เต็มดวงอยู่กลางฟ้า
ยังคงหอมกลิ่นหอมในลมพา
เหมือนกับครั้งก่อนมาเมื่อเนิ่นนาน
ณ ตรงนี้ยังมีความลึกซึ้ง
ยังกรุ่นกรุ่นในคิดถึงเมื่อลมผ่าน
ชัดเจนดั่งกับฝันเมื่อวันวาน
เจ็บดังคล้ายเพิ่งแหลกลาญลงวันนี้
คำหวานยังคงหวานอยู่ข้างหู
ความรู้สึกยังรับรู้อยู่เต็มปรี่
เมื่อไหร่ใจจะตัดใจได้เสียที
จะดิ่งจมอยู่ตรงนี้ฤาหัวใจ
ณ ตรงนี้ยังคงมีดอกไม้ร่วง
ยังเพียรคอยจะถามทวงว่าห่วงไหม
หรือวันคืนจะจางเจือทอนเยื่อใย
กลิ่นดอกไม้จางจากใจ เธอหมดแล้ว
2 กรกฎาคม 2549 11:22 น.
หมอกจาง
เหนื่อยหน่ายวายว่างอยู่กลางฟ้า
เหงาเสียดังว่าไม่เคยเหงา
หวนคิดก่อนครั้งแต่ยังเยาว์
ทวนทบบ่อยเข้าน้ำตาท้น
หากเทาแทนเหงาของท้องฟ้า
เม็ดฝนแทนว่าน้ำตาหล่น
รวมรินล่องไหลเป็นสายชล
โศกฉันเอ่อล้นเท่าทะเล
ลมเอยฝากไปใครฟังบ้าง
รอคอยท่ามกลางความว้าเหว่
ขวัญเอยคอยใจใครเป็นเปล
ฝากนิดกล่อมเห่ช่วยปลอบขวัญ
เหนื่อยหน่ายวายว่างอยู่กลางฟ้า
หนาวในน้ำตาด้วยไหวหวั่น
ฝันเหมือนลับไปจนไกลกัน
ขวัญใครนะสั่นที่อกซ้าย
26 มิถุนายน 2549 21:08 น.
หมอกจาง
ซ้ำซาก
จะหักใจก็ยากยังวนซ้ำ
รอยเจ็บในใจใครนะทำ
รอจืดรอยจำยังย้ำรอย
ซ้ำซ้ำ
ทุกถ้อยทุกคำทวนทุกบ่อย
ทุกหนาวลมหนาวยังเฝ้าคอย
ทุกปรายฝนปรอยยังคำนึง
ซากซาก
หักหัวใจแต่ก็ยากหักคิดถึง
เหลือแค่ซากที่บอบช้ำยังรำพึง
ไร้หัวใจแต่ใยจึง เจ็บหัวใจ..