7 พฤศจิกายน 2545 14:30 น.
หมอกจาง
ค่ำคืนเงียบงัน..
นั่งนับแต่ละวันอย่างช้าช้า
กี่วันแล้วที่เราต้องจากลา
ต้องห่างหายไม่เห็นหน้ามากี่วัน
31 ตุลาคม 2545 13:55 น.
หมอกจาง
เหรียญ 10 บาทหนึ่งเหรียญ
กับค่ำคืน..ที่เงียบงันด้วยคำอำลา..
จะเป็นอย่างไรบ้าง..
หากคืนนั้น ฉันได้เอ่ยคำรักออกไป
ดอกไม้ในสายหมอกอาจจะสวย
แต่ความไม่แน่ใจ
มักบั่นทอนดอกรักที่เริ่มบาน
สายตาที่อาวรณ์
ความรู้สึกที่ถูกซ่อนเร้น
ความหวานที่หลงเหลือบนเหรียญ
คืนนี้..ฉันคิดถึงเธอจับใจ
15 ตุลาคม 2545 11:26 น.
หมอกจาง
อย่าหลับตา
เถอะสบตากับฉันอย่าหวั่นไหว
แค่อยากให้เธอได้อ่านความในใจ
อยากให้เห็นความหมายในแววตา
กอดรักไว้กับอก
เหมือนดังนกกางปีกโอบฟากฟ้า
เหมือนดอกไม้หมายโอบพสุธา
เหมือนหยาดฝนที่หาญกล้าโอบทะเล
กลางคืนก็กอดฝัน
กลางวันนั่งรำพันกับว้าเหว่
ไม่มีทางจะทอดไปจะถ่ายเท
มีเพียงลมกล่อมเห่เพียงแผ่วบาง
สบตาฉันสักหน่อย
จะค่อยค่อยฝากความหมายในนั้นบ้าง
เพียงสายตาฝากรักทักถามทาง
ว่าคือรัก หรือร้าง ที่ทอดยาว
11 ตุลาคม 2545 20:43 น.
หมอกจาง
คืนนี้ มีจันทร์เสี้ยว..
แขวนเรียวราวจะเกี่ยวจะกรีดฟ้า
เธอคนที่มีรักในดวงตา..
เกี่ยวจนใจเหว่ว้าเป็นริ้วรอย
11 ตุลาคม 2545 10:00 น.
หมอกจาง
เปียกปอน..
เม็ดฝนร่วงหล่นบนใบบอน
กลิ้งกลอกยอกย้อนไม่เปียกใบ
รักเอย..
ลมรำเพยพัดเจ้ามาจากไหน
พลิ้วหล่นพลั้งร่วงกลางดวงใจ
อาบจนใจที่อ่อนไหวแทบเปียกปอน
คงเป็นแค่ความฝัน..
แค่ข้ามวันรักก็ร้างไม่เหมือนก่อน
รักเจ้าคือน้ำกลิ้งบนใบบอน
ชั่วกลิ้งกลอกยอกย้อน แล้วเปลี่ยนใบ