24 กุมภาพันธ์ 2547 02:54 น.
หนู ซารีน่า
ขอบคูณนะสำหรับรอยยิ้มที่เธอมีให้
ขอบคูณสำหรับความจริงใจที่มีให้เสมอ
วันใดเห็นรอยยิ้มเธอแล้วฉันละเมอ
ได้แต่นำไปเพ้อคิดถึงเธอทุกวัน
23 กุมภาพันธ์ 2547 21:53 น.
หนู ซารีน่า
สักวันหนึ่งที่เธอรู้สึกอยากร้องไห้
++โทรมา
++เราสัญญาไม่ได้
++ว่าจะทำให้เธอหัวเราะ
++แต่เราจะร้องไห้ไปกับเธอ
สักวันหนึ่งที่เธอรู้สึกอยากจะวิ่งหนีจากทุกสิ่ง
++ไม่ต้องกลัวที่จะโทรหาเรา
++เราไม่สัญญาว่าจะขอให้เธอหยุด
++แต่เราจะวิ่งไปกับเธอ
สักวันหนึ่งที่เธอรู้สึกไม่อยากจะฟังคำพูดของใคร
++โทรหาเรา
++เราสัญญาว่าจะอยู่กับเธอ
++และเราสัญญาว่าจะไม่พูดอะไร
แต่ถ้าวันหนึ่งเธอโทรมา
แต่ไม่มีใครรับสาย
++รีบมาหาเรา
++เพราะเราอาจต้องการเธอ
++เพราะเราไม่เคยปฏิเสธเธอ
ขอโทษ...
++ถ้าเราทำให้เธอรู้สึกแย่หรือเสียใจ
ขอโทษ
++ถ้าเราเคยคิดว่าเราดีกว่าหรือเหนือกว่าเธอ
เรารักเธอนะ...
อย่าลืมเรื่องนี้ล่ะ! ไม่ว่าจะในเวลาที่สุขหรือเศร้า
เราจะอยู่ที่นี่เพื่อเธอ
ขอโทษ...
++สำหรับความผิดทุกอย่างที่เราได้ทำไป
เราเขียนนี่ขึ้นมาเพื่อ ...
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าไม่มีวันพรุ่งนี้
++ถ้าเราไม่มีโอกาสได้บอกลา
หรือกอดเธออีกซักครั้ง
++ถ้าเราไม่มีโอกาสได้พูด ขอโทษ หรือ รัก
เรารักเธอนะ
22 กุมภาพันธ์ 2547 21:32 น.
หนู ซารีน่า
รัก..คือ..รักจากใจใช่คำพูด
..รัก..คือ..การพิสูจน์ที่มีค่า
รัก..ถึง..เเม้เลยผ่านกาลเวลา
..รัก..คือ..การรักษาให้..มั่นคง..
22 กุมภาพันธ์ 2547 21:28 น.
หนู ซารีน่า
ทำไมเศรษฐีต้องแต่งตัวโก้
ทำไมปีโป้ต้องมีหลายสี
ทำไมนางวันทองต้องมีสามี
ทำไมฉันคนนี้ต้องคิดถึงเทอร์
10 กุมภาพันธ์ 2547 01:15 น.
หนู ซารีน่า
A rose to show
you how much I care