โลกมีทั้งค้อน กรรไกร กระดาษ

หนูสน

บางครั้ง ผู้ใหญ่ก็พูดจาไร้เหตุผล พูดเรื่องเป็นไปไม่ได้ เป็นตุเป็นตะเอากับเด็กๆ...บอกให้ทำตัวเป็นคนแบบอินเตอร์ เข้ากับผู้คนในโลกให้ได้...ฉันอยากเล่นด้วย...แต่ว่าที่อเมริกาสี่ทุ่มมันดึกแล้ว ที่ปักกิ่งเป็นแปดโมงเช้า ยังเช้าอยู่ เล่นไม่ได้...ในโลกไม่ได้มีแค่โลกเดียวซะหน่อย เวลาแตกต่างกัน กลางวันกลางคืนกลับตาลปัตร...เพราะว่าโลกมีทั้งค้อน กรรไกร และกระดาษ ถึงได้น่าสนุก ทุกคนแตกตางกัน...เอ้า          โอน้อยออก...
บางครั้ง ผู้ใหญ่ก็พูดจาไร้เหตุผล พูดเรื่องเป็นไปไม่ได้ เป็นตุเป็นตะ เอากับเด็กๆ...บอกว่าถ้าพยายามเรียนให้ถึงที่สุด เจ้าจะกลายเป็นอัจฉริยะ แต่ว่ามันมีที่ถนัดและไม่ถนัด เอดิสันได้คะแนนวิชาภาษาเป็นศูนย์...ไอน์สไตน์เป็นนักเรียนซ้ำชั้นเพราะสอบโหนบาร์เดี่ยวไม่ผ่าน...ถ้าที่หนึ่งมีที่เดียวก็ดีสิ หลังเลิกเรียนร่าเริงแข็งแรงนั่นแหละ เป็นที่หนึ่งของชั้นต่างหาก...เพราะว่าเด็กๆมีทั้งค้อน กรรไกร และกระดาษ โรงเรียนถึงได้น่าสนุก ทุกคนแตกต่างกัน...เอ้า โอน้อยออก...
มีร้านขนมปัง ร้านขายปลา ร้านหนังสือ และร้านดอกไม้ข้างๆ เพราะว่ามีร้านค้าหลากหลาย เราจึงเห็นความมั่งคั่งในการค้าขาย...เพราะว่าเมืองมีทั้งค้อน กรรไกร และกระดาษ ถนนหนทางถึงได้ครึกครื้น ทุกคนแตกต่างกัน...เอ้า โอน้อยออก...
ปลาทองว่ายน้ำแบบพริ้วๆอยู่ในบ่อปลา ปลาโลมาว่ายน้ำแบบผุดลงอยู่ในบ่อ ไม่มีใครเลียนแบบการว่ายน้ำของใคร เพราะฉะนั้นจึงมีเพียงเราเท่านั้น ที่เป็นเรา...