8 ตุลาคม 2549 21:44 น.
หนุ่มชาวเล
หนุ่มชาวเลชีวิตสุดแสนเศร้า
หัวใจเหงาปล่าวเปลี่ยวเที่ยวโหยหา
อยากเจอคนที่รักเราสุดชีวา
ตามหามายี่สิบปีไม่เห็นเจอ
หนุ่มชาวเลนั่งเหม่อริมชายหาด
คลื่นซัดสาดกระทบฝั่งพาใจหวิว
ลมพัดแรงดั่งกระชากใจหลุดปลิว
ลอยละลิ่วไปกับกาลเวลา
หนุ่มชาวเลเมื่อไหร่จะเจอรัก
เป็นเรื่องหนักหัวใจหาไหนเท่า
เห็นคนอื่นเดินคู่กันแล้วซึมเซา
โอ้ตัวเราเดินคนเดียวเปลี่ยวอุรา
หนุ่มชาวเลขอพรวรทวยเทพ
ให้ข้าเก็บเจอความรักจริงสักหน
คนที่รักเราจริงจังไม่วกวน
และเป็นคนอยู่กับเราตลอดไป
เนื่องจากปลดล๊อคป๊อปอัพไม่ได้
จึงคอมเม้นไม่ได้นะครับ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านจากใจจริงด้วยนะครับ
-หนุ่มชาวเล-
ขอบคุณท่าน กุหลาบขาวด้วยนะคับสำหรับคำแนะนำดีๆ ^^ จะทำตามดูนะคับ
เพียงพลิ้ว ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะกั้บ
8 ตุลาคม 2549 09:54 น.
หนุ่มชาวเล
ดอกไม้งามหอมหวนชวนหลงไหล
ทั้งกลีบใบแสนงดงามโลกสร้างสรรค์
บานสู้แดดสู้แรงลมทุกวี่วัน
พาใจฉันล่องลอยกับความงาม
คิดถึงเธอผู้จากไปไม่คืนกลับ
เปรียบเหมือนกับดอกไม้ที่ในสวน
จิตใจเธอช่างรวนเรเร่แปรปรวน
ดั่งดอกไม้ถูกลมหวนแล้วหลุดปลิว
ตอนแรกเจอดั่งดอกไม้เพิ่งผลิดอก
ความรักงอกเงยงดงามสุขแสนหวาน
เมื่อครั้นที่คบกันไปเริ่มจะนาน
ที่ว่างามเริ่มจะโทรมไม่น่าชม
ตัวเราคงเป็นดั่งเช่นผีเสื้อ
เมื่อดอกไม้ปลิวไม่เหลือย่อมโหยหา
ออกบินหาดอกไม้ใหม่ในพงพา
เหมือนตัวข้าหารักใหม่ที่ยั่งยืน....
เนื่องจาก Popup ไม่ยอมขึ้นทำให้ตอบไม่ได้
ขอแสดงความขอบคุณ ท่านที่มาอ่านกลอนของผมด้วยนะครับ
-มือใหม่หัดแต่ง-
ขอขอบคุณท่าน คนบนเกาะ
แม่มดใจร้าย
เฌอมาลย์ (ขอบคุณสำหรับผีเสื้อและดอกไม้ด้วยคับ)
กุหลาบขาว ^^
หน้าส่วนตัว
947
