6 กันยายน 2547 23:30 น.
หนึ่งในใจ
รัก ที่ซ่อนในส่วนลึก รัก ที่เก็บความรู้สึกไว้ในนั้น
รัก สองเราที่ไกลกัน รัก มีเพียงฉันทีเต็มใจ
รัก จากคนคนหนึ่ง รัก ที่ลึกซึ้งแต่หวั่นไหว
รัก ที่มอบเต็มหัวใจ รัก ที่เธอได้ไม่เท่ากัน รัก เธอไม่รับความรู้สึก รัก ในส่วนลึกมีเพียงฉัน รัก ที่เธอไม่เปิดใจกัน รัก ที่ฉันทรมาน
รัก ข้างเดียวที่จริงใจ รัก คาดหวังกลับไม่หวาน
รัก ที่เจ็บ ทนเจ็บ มาเนิ่นนาน รัก รักร้าว ร้าวราน นั้นเพื่อเธอ
6 กันยายน 2547 23:16 น.
หนึ่งในใจ
สักครั้งในชีวิตที่คิดฝืน กับวันคืนฉันยืนอยู่กับที่
กับความหลังพังทลายลงตรงนี้ ย่ำชีวีไม่ถวิลสิ้นศรัทธา
ฉันหัวเราะเยาะให้กับตนเอง เป็นบทเพลงไร้สำเนียงเสียงห่วงหา
เพรียกอ้อนวอนถอนใจในวาจา ที่ทนฝ่าปล่อยฝันนั้นมลาย
ใจหนึ่งคิดจะท้อค่อยเริ่มต้น เริ่มแล้วเริ่มดั้นด้นกลับเลือนหาย
ได้แต่หวังสู่หวังอยู่วังวาย ฝันดีกลายเป็นฝันร้ายเผาผลาญใจ
อีกสักครั้งเป็นไรในชีวิต กับความคิดสู้ความจริงสิ่งสดใส
ท้อบ้างเป็นบางครั้งที่ก้าวไป แม้ยาวไกลลองก้าวเดินสร้างหนทาง
ฉันยืนขึ้นยิ้มพริ้มเพราก้าวเดินต่อ ทุกข์เพียงพอกับความหลังอันอ้างว้าง
เก็บเป็นบทเรียนเขียนอ่านไว้ไม่จืดจาง สู่ความจริงโลกกว้างไม่หวาดหวั่น
ยิ้มอีกสักครั้งก่อนจะต่อสู้ ก่อนเรียนรู้อีกครั้งคิดสร้างสรรค์
เงยหน้าท้าอุปสรรคที่ขวางกั้น หัวใจฉันมีความหวังกว่าครั้งเดิม
หน้าส่วนตัว
860
