9 กันยายน 2547 22:18 น.
หนึ่งในใจ
นำเอ๋ยนำคำ
ลูกจงจำที่แม่คอยพรำสอน
คอยถนอมกล่อมเกลี้งเลี้ยงอาธร
แม่จะกล่อมเจ้านอนทุกราตรี
จงตั้งใจพากเพียรเรียนศึกษา
ใฝ่ธรรมวางตนมีสักดิ์ศรี
รักครอบครัวมิมั่วมากระตี
เป็นคนดีของสังคมนะลูกเอย
9 กันยายน 2547 22:09 น.
หนึ่งในใจ
เพื่อนเอ๋ยเพื่อนรัก
เรารู้จักผูกพันธ์สนิทสนม
ผลัดเปลี่ยนกันติเตียนและชื่นชม
รักเกลียวกลมเหมือนคนคนเดียวกัน
คอยให้คำปรึกษาแนะทางทิศ
ร่วมจิตคิดร่วมใจร่วมสานฝัน
ต้องช่วยเหลือเอื้อเฟื้อและแบ่งปัน
ต่างสุขสันต์เพราะมีเพื่อนดีเอย
8 กันยายน 2547 21:46 น.
หนึ่งในใจ
ต่างผูกพันชื่นชอบและชื่นชม มาประสมหลอมรวมเป็นความรัก
กาลเวลาผ่านมายิ่งประจักษ์ ซึ้งใจนักคำว่ารักมีต่อกัน
คราท้อแท้เหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า เราต่างมาต่อเติมเสริมใจมั่น
เราต่างเป็นกำลังใจให้แก่กัน เธอมีฉันฉันมีเธอตลอดไป
นับแต่นี้ไม่ต้องเดินเพียงลำพัง เราต่างเป็นพลังอันยิ่งใหญ่
จับมือก้าวเดินเคียงคู่กันต่อไป สู่อนาคตที่สดใสของสองเรา
8 กันยายน 2547 21:38 น.
หนึ่งในใจ
ณ ที่นี่ดลฉันให้ได้พบรัก
สุขยิ่งนักหวานล้ำเหลือคำขาน
ความสัมพันธ์ฉันและเธอเริ่มเบิกบาน
แสนสำราญเบิกบานในใจเรา
อยากให้ใครในโลกนี้มีความรัก
จะได้เห็นเป็นประจักษ์ว่าไม่เหงา
รักให้ความอบอุ่นการุณย์เรา
เขารักเราเรารักเขาเฝ้าผ่อนปรน
อันรักแท้ถึงแม้มีอุปสรรค
มากมายนักแต่แก้ได้ในทุกหน
ด้วยพลังแห่งรักในใจตน
สุขเปี่ยมล้นทำให้ใจมีพลัง
เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ได้
ว่าทำไมจึงอ่อนไหวขนาดนี้
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอหรือเปล่านะคนดี
ทำให้ฉันเป็นได้ขนาดนี้ไม่เข้าใจ
รู้สึกห่วงใยเธอมาก
และไม่อยากให้เธอจากฉันไปไหน
โปรดอยู่ต่อสร้างความรู้สึกนี้ต่อไป
ให้ฉันได้ฝากหัวใจไว้กับเธอ
8 กันยายน 2547 21:32 น.
หนึ่งในใจ
รู้ทั้งรู้ ว่าเขา นั้นไม่รัก รู้ทั้งรู้ สักวัน ต้องผิดหวัง
รู้ทั้งรู้ หัวใจ ต้องภินท์พัง รู้ทั้งรู้ ยังหวัง ยังห่วงใย
รู้ทั้งรู้ ยิ่งเหม่อ ยิ่งเพ้อหา รู้ทั้งรู้ มีค่า เสียเมื่อไร
รู้ทั้งรู้ ความรัก ที่ให้ไป รู้ทั้งรู้ สิ่งที่ได้ คือ น้ำตา
หน้าส่วนตัว
915
