10 มกราคม 2547 02:16 น.

ไม่เชื่อก็ลองดู!!

หนามไม้ไผ่ฯ

 เมื่อก่อน..รู้สึกว่าทุกอย่างกำลังไปด้วยดี
                      อะไรต่อมิอะไร..เข้ามาแต่งเติมสี..ให้ฉันสดใส
                      ทำได้ทุกอย่าง..แบบไม่ไร้สาระจนเกินไป
                      ทำใครต่อใคร..แอบชื่นชม..กลายเป็นคนน่ามอง
     
 แต่เมื่อมีเธอเดินเข้ามาในชีวิต
                      ชะตากลับลิขิต..ให้ทุกอย่างดูเศร้าหมอง
                     ไม่มีชายคนไหน..คิดอยากเข้ามาจับจอง
                      อยากเป็นเจ้าของ..หัวใจฉันเลยสักราย
    
 ต้องรับผิดชอบฉันเลยนะคนดี
                     ทำฉันหมดราศี..จนน่าใจหาย
                     เป็นเพราะเธอ..เธอแหละเป็นคนทำลาย
                     ฉันต้องกลับกลาย..เป็นนังซินที่ไม่มีใครเหลียวแล
    
อย่าเลยนะ...อย่าแม้แต่จะคิด
                     รู้นะ..ว่าเธอไม่ยอมรับผิด..ไม่คิดแยแส
                     ก็ลองดูสิ..ถ้าเธอคิดจะไป..ไม่คิดจะมาดูแล
       ฉันคนนี้จะตีแผ่...
                     ว่าเธอสุดจะแย่..มาเกาะฉันกิน.. ไม่เชื่อลองดู...!!!     				
10 มกราคม 2547 01:00 น.

..ก็ว่าจะไม่...

หนามไม้ไผ่ฯ

            ก็ว่าจะ..ไม่คิดถึง 
                               
                                     ก็ว่าจะ..ไม่ซึ้งกับคำพูด..คำไหน
   
                                     ก็ว่าจะ..ไม่มอง..ไม่สนใจ

                                     ก็ว่าจะไม่..เผลอใจ..ไปรักเธอ

           แต่ทุกครั้ง..ทำไม..ใจฉันสั่น

                                     ทุกทุกวัน..ทำไม..ใจมันเพ้อ

                                     ไม่พบกัน..ทำไม..คิดถึงเธอ

                                     เมื่อได้เจอ..ทำไมฉัน..ต้องดีใจ

          แม้ห้ามใจ..แต่ฉัน..ยังคิดถึง

                                    ไม่อยากซึ้ง..แต่ฉัน..ยังหวั่นไหว

                                    ไม่อยากมอง..แต่สายตา..ยังมองไป

                                    จะไม่รัก..แต่ห้ามใจ..ไว้ไม่ทัน				
7 มกราคม 2547 01:55 น.

--~เพิ่งเข้าใจ~--

หนามไม้ไผ่ฯ


               เธอบอกว่าเรานั้นลึกซึ้งเกินคำว่าเพื่อน

     มันขยับเขยื้อนความผูกพันธ์กลายเป็นรัก

     และตัวฉันเองก็ยังคงประจักษ์

     ว่าเธอนั้นรักและแคร์ในตัวฉันเหลือเกิน

         
                แต่มาวันนี้ที่ฉันโทรไปหา

      หลังจากล่วงเลยวันเวลาจนดูห่างเหิน

      ดูความรู้สึกของเธอ ช่างเบาบาง เสียเหลือเกิน

      เมื่อเธอเมิน คำพูดจา ที่ฉันหลั่งออกไป


               เธอบอกใครต่อใครว่าเพื่อนโทรมาหา

      โอเค..เข้าใจแล้ว ที่ผ่านมา ฉันแย่แค่ไหน

      ที่มัวคิดเพ้อเจ้อ ว่าเธอนั้นหนา คอยห่วงใย

      คอยดูแลและใส่ใจ ในตัวฉันตลอดมา


               ตอนนี้ฉันตาสว่างแล้วคนดี

      ขอบคุณนะที่ มีน้ำใจดี-ดี ให้ฉันได้เก็บรักษา

      วันนี้คงเป็นวันสุดท้าย ที่ฉันจะเสียน้ำตา

      ให้กับคนที่ไม่รู้คุณค่าของคำว่ารัก อย่างเธอ 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหนามไม้ไผ่ฯ