6 พฤศจิกายน 2546 10:33 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
เธอเจ็บปวดแค่ไหน..ฉันก็รู้
เธออดสูแค่ไหน...ฉันก็เห็น
เธอลำบากยากเย็น...แสนลำเค็ญ
ฉันรู้เห็น...เข้าใจ..ตัวเธอดี
มาวันนี้..ฉันอยากจะขอโทษ
เธออย่าโกรธ..ถือโทษฉัน..จะได้ไหม
ใครจะรู้..ว่าวันนี้..มันจะเป็นอย่างไร
ส้มตำไซร้...ทำเธอได้..แทบหมดแรง...
6 พฤศจิกายน 2546 10:25 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
หนึ่งในสิบ..สิบในร้อย..ร้อยในพัน
เธอกับฉัน..รักกัน..นานแค่ไหน
ไม่เคยคิด..ไม่เคยนับ..ช่างปะไร
ที่แน่ใจ..ยังรักกัน..ไม่ผันแปร
หนึ่งในร้อย..หนึ่งในพัน..หนึ่งในล้าน
ยังไม่หวาน..เท่าหนึ่งใน..ใจดวงนี้
ยังไม่ซึ้ง..เพอร์เฟคเท่า..ที่เรามี
ยังไม่ดี..เท่าที่ฉัน..นั้นรักเธอ...
5 พฤศจิกายน 2546 15:43 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
รู้ตัวบ้างไหม..ว่าเธอนั้นแสนดี
ความรู้สึกที่มี..ให้ฉันมันมากล้น
ทุ่มเททุกอย่าง..เท่าที่ผู้ชายหนึ่งคน
ยินดีมอบให้ฉันซะจน..ไม่เหลืออะไร
แต่เธอก็รู้ความจริงทุกอย่าง
ว่าเรื่องระหว่างเรา..มันเป็นไปไม่ได้
ฉันผิดเอง..ที่ไม่เคยปฏิเสธเธอออกไป
มัวเก็บเธอไว้...ไม่ให้ใครมาครอบครอง
ถามว่ารักเธอบ้างไหม
หากตอบไปว่าไม่...อาจทำให้เราทั้งสอง
มีอันต้องแตกร้าว...เกินประคับประคอง
ขอไม่ลองเปิดปากบอกเธอละกัน
แต่อยากให้รู้..ว่าห่วงใยเธอเสมอ
อยากให้เจอ..คนที่ดี..กว่าตัวฉัน
อยากให้รัก..ห่วงใย..คนคนนั้น
อยากให้เธอกับฉัน..เก็บกันและกันไว้ก็พอ....
หน้าส่วนตัว
934
Lovers
0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Calendar
