5 ธันวาคม 2549 10:41 น.
หนามบิน
.......ถึงเวลา..................พ้นไปโลกใบนี้
จะกี่ปี............................กี่เดือนที่เคลื่อนไหว
พ่อมีรัก.........................ให้ลูกเปี่ยมหัวใจ
เฝ้าห่วงใย....................ใฝ่หาและอาทร
.......หลับหรือตื่น...........ชื่นใจให้ชุ่มจิต
พ่อเฝ้าชิด.....................ชวนชี้และช่วยสอน
ก่อนจะหลับ...................คอยเล่าเฝ้าก่อนนอน
ให้สะท้อน.....................หวงหาเมื่อลาไกล
.......เหนื่อยไหมพ่อ.......เหนื่อยไหมใจพ่อนี้
วันเดือนปี....................ที่ผ่านอายุไข
ควรพักผ่อน.................นอนหลับประทับใจ
ลูกนี้ให้........................ห่วงหาทุกนาที
.........ลูกจะเป็น............คนดีที่พ่อสั่ง
ลูกจะตั้ง.......................ใจมั่นไม่เดินหนี
ลูกจะทำ........................สิ่งถูกปลูกความดี
ชีวิตนี้..........................เพียงพอมีพ่อเอย..........
4 ธันวาคม 2549 21:20 น.
หนามบิน
.........ฟ้าเอ๋ยฟ้า....ฟ้าเอ๋ยเคยบ้างไหม
คิดถึงใคร.............ใจคิดจิตมันขอ
นั่งแอบเหงา..........เศร้าจังตั้งตารอ
เมื่อไหร่หนอ.........เธอจะมาหาข้าที
.........ก็แอบคิด......คิดถึงจึงบอกเล่า
ใจมันเหงา............เฝ้าหาแม่ยาหยี
อยู่แห่งไหน...........คนึงหาทุกนาที
บอกเจ้านี้..............ข้าตรมระทมใจ
.......กลับมาเถิด....กลับมานะยาจิต
ใจอย่าคิด..............จากข้าลาไปไหน
อย่าลืมรัก.............สองเราเคยยาวไกล
ผูกพันไว้..............ใจสัญญาที่ว่ากัน
........ที่ผ่านมา.......ถ้าผิดให้คิดโทษ
แต่อย่าโกรธ.........เกลียดข้าให้หุนหัน
ยอมรับผิด.............คิดใหม่ไม่แบ่งปัน
รักเจ้านั้น..............คนดีที่หนึ่งเอย.......