6 กรกฎาคม 2548 23:05 น.
หญ้าสีคราม
หากวันใดจันทรานั้นดับแสง
อ่อนล้าแรงในค่ำราตรีนี้
อยากให้รู้ใจฉันทุกนาที
ไม่หลบหนี้อ่อนแรงดังแสงจันทร์
เปรียบความรักของฉันดังสายน้ำ
บริสุทธิ์กว้างขวางไม่แปรผัน
สายน้ำไหลเวียนมาบรรจบกัน
เหมือนรักนั้นหลอมรวมเป็นหนึ่งใจ
แต่ความรักนั้นไม่เป็นดังที่คิด
เมื่อใกล้ชิดจึงรู้ข้อสงสัย
ว่าเธอเห็นฉันเป็นเพื่อนพักใจ
แค่เพื่อนใกล้มิตรชิดสนิทกัน
6 กรกฎาคม 2548 22:57 น.
หญ้าสีคราม
ดอกไม้เปรียบดั่งความรัก ส่งกลิ่นหอมนัก
เบ่งบานเมื่อยามรับแสง
ผู้ชายเปรียบดั่งแมลง บางคนแสร้ง
แกล้งทำเข้ามารักใกล้
เมื่อรักเข้ามาเยือนใจ หักห้ามนั้นไซร้
ยากยิ่งกว่าหยุดแสงจันทร์
หน้าส่วนตัว
1270
