3 มิถุนายน 2554 15:26 น.
หญิงสุ
ความรักไม่ใช่เรื่องใหญ่....แต่ความเข้าใจนี่สิสำคัญ เค้าว่าก็คงจะจริงน่ะ แรกๆ รัก อะไรก็หวานชืน พอนานๆ ไปชักขมแล้วสิ เพราะเราไม่เข้าใจกัน ของเก่า คนเก่าๆ อาจดูขวางหู ขวางตา ในสายตาเธอ แต่ก็นั่นหล่ะ เพราะเราไม่มีความเข้าใจให้กัน มองอะไรก็ดูขัดๆ ไปหมด ของใหม่ คนใหม่ แรกๆ ก็ดูดี แต่นานๆ ไปชักไม่เข้าที เจอะอย่างงี้ก็หนีทุกราย ต่อแต่นี้ไปคงไม่มีคำว่าเรา แต่คงจบลงด้วยคำว่า เธอ และฉัน และก็คงห่างๆ กันไป คนละฟากฟ้า อย่างงี้เอ่ยคำลา...ทุกอย่างก็คงจบลงอย่างง่ายดาย ปล่อยฉันไปในที่ที่ฉันควรอยู่ ส่วนตัวเธอก็ทำอย่างใจเธอต้องการ มันก็คงจะดี ทิ้งทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่างไว้ตรงนี้ ตรงที่ว่างแห่งนี้ ที่ไม่มีเรา ลืมไปได้เลยว่าเราเคยรักกัน เพราะทุกอย่างมันแตกสลายไปหมด ไปตามวัฎจักรของโลก หมุนเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เพราะใจคนเราไม่มั่นคง ...โปรดปล่อยมือฉัน....ให้เธอเดินไปตามฝัน ทุกๆ อย่างใท่ผ่านมาห้มันจบๆ ไป อดีตอันแสนหวาน มันอาจไม่ย้อนกลับคืนมา แต่ให้มันเลือนหายไปกับความทรงจำสีจางๆ ละกัน สักวันหนึ่ง ...เราก็จะลืมกันได้ง่ายดาย และไม่มีทางที่จะหวนคืนกลับมาเจอกันอีก ...เพราะเราอยู่คนละฟากฟ้า ลาที .......