1 มิถุนายน 2547 17:05 น.
หญิงสุ
โปรดอย่าถามซ้ำๆ ได้ไหม...
ว่าใจของฉันรักเธอหรือเปล่า
จะให้เราบอกเธออีกครั้งละเออ..
ว่าฉันนั้นรักเธอ..จนหมดใจ..
รักเธอไปจนหมดใจ
แต่ติดอยู่ที่หัวใจเธอมีเจ้าของ
ฉันจึงไม่คิดอยากจับจอง
หรือว่าแย่งของรักของใคร
อยากให้เธอเข้าใจฉันอีกสักนิด
ว่าชีวิตของใครใครก็รัก
จึงไม่อยากให้เธอเสียเวลามากนัก
กับการรักคนที่รักไม่เป็นอย่างฉัน
อยากขอร้องให้เธอกลับไป
เพื่อนเริ่มต้นใหม่กับใครคนเดิม
นี่ไม่ใช่การซ้ำเติมจากฉัน
แต่เพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ครั้งเก่าของเขาและเธอ
นี่คือคำร้องขอจากฉัน
คนที่เธอคิดว่าควรค่าต่อเธอเสมอ
แต่ฉันไม่อาจรับรักเธอได้นะเออ...
เพราะไม่อยากรอเก้อดังคนเก่าของเธอ..ตอนเธอเปลี่ยนใจ
1 มิถุนายน 2547 16:53 น.
หญิงสุ
นั่งเหงาๆ เหม่อมองฟ้า
ทำให้นึกถึงหน้าเธอรู้ไหม
ป่านนี้ไม่รู้เธอเป็นอย่างไร
คิดถึงฉันคนนี้บ้างหรือเปล่า
วอนสายลมช่วยส่งข่าว..
บอกเล่าเรื่องราวของฉันถึงเธอ
ว่าคนๆนี้ยังคอยนั่งเหม่อ..
และคิดถึงเธอทุกๆ เวลา
ระยะทางอาจทำให้เราไกลกัน
แต่เราเชื่อมั่นในความสัมพันธ์
ว่าคืนวันที่ผันผ่าน
คงไม่ทำให้คนวันวานได้เปลี่ยนไป
font color=#ค่าสี>บทกลอนไทย
6 เมษายน 2547 17:33 น.
หญิงสุ
เธอเคยถามว่า เคยรักกันบ้างไหม
ฉันไม่เคยตอบเธอไปว่ารักสักครั้ง
ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ ;ว่ารักเธอหมดทั้งใจ
แต่ก็ม่กล้าบอกความนัยให้เธอได้รับรู้เลย
อาจเป็นคนเฉยๆ ในสายตาเธอ
แต่อยากให้รู้ไว้เสมอ
ว่าเธอคือคนสำคัญของฉัน
แม้คืนวันจะผันเปลี่ยนไป
เธอก็คือ ..คนของใจ..เหมือนเดิม
6 เมษายน 2547 16:37 น.
หญิงสุ
เธออาจเป็นคนเลวในสายตาคนอื่น
แต่เธอก็ยังเป็นคนดีในสายตาของฉันเสมอ
เธอกล้ารักฉัน ...แต่ฉันไม่กล้ารักเธอ
มันผิดหรือเปล่าเธอ..ที่ปล่อยให้เธอ..เก้อ เดียวดาย..
1 สิงหาคม 2546 12:24 น.
หญิงสุ
อย่ามองฉันด้วยสายตาหวาน หวาน
เพราะจะทำให้ฉันหวั่นไหว
ทำให้ฉันคิดไปเสียไกล
ทั้ง..ทั้งที่ใจเธอไม่คิดอะไรเลย
อย่าใกล้ชิดฉันมากนัก
เพราะไม่แน่ใจว่าหัวใจฉันจะเฉย
อย่าใกล้ชิด...แต่ไม่ใช่ละเลย
ขอให้ฉันได้คุ้นเคยตรงความพอดี
หน้าส่วนตัว
1891
Lovers
2 คน เลิฟหญิงสุ
