10 พฤษภาคม 2548 16:31 น.
ส.คลองแสนแสบ
นอนเสียเถิดน้องจงนอน
นอนอยู่คู่สิงขรพักผ่อนเสีย
คลายความร้อนที่รุมเร้าให้เจ้าเพลีย
ไฟราคะร้อนลามเลียละเหี่ยใจ
พ่อเคยสั่งแม่เคยสอนแต่อ้อนออก
คนบางกอกหลอกขย้ำยังจำได้
หลงคารมคมคำจักช้ำใจ
จักเป็นภัยแก่ตัวน่ากลัวนัก
ยังเรื่องเล่าเรื่องราวสาวเครือฟ้า
หลงบูชาชายรูปงามตรงตามหลัก
หลงมอบกายมอบใจให้ด้วยรัก
ท้ายสุดแทบกระอักรักเป็นพิษ
นอนเสียเถิดน้องจงนอน
หลับตาลงพักผ่อนให้สนิท
เรื่องที่ผ่านพ้นไปอย่าได้คิด
กำหนดจิตทำใจให้สบาย
ยามรักอยู่ชูชื่นระรื่นหวาน
ยามรักไกลให้สงสารสาวแม่สาย
ปล่อยไปเถิดความทุกข์ไปกับชาย
ชายที่หมายชื่นชมดมแล้วทิ้ง
สิ่งที่คงตรงมั่นนั่นคือจิต
จิตที่คิดบัลดลให้ได้ทุกสิ่ง
จะสุขทุกข์ประการใดใจให้จริง
หลับให้นิ่งแล้วนอนคู่ดอนดอย ฯลฯ
---------------------------
ดอยนางนอน : แม่สาย/เชียงราย (๑๘/๐๓/๔๘)