4 เมษายน 2546 22:08 น.
ส้มซ่าห์
เมื่อเธอเศร้าขอให้รู้ว่าฉันห่วง เมื่อเธอง่วงขอให้เธอหลับได้ไหม
เมื่อเธอเหนื่อยอย่าฝืนเลยพักเข้าไป เมื่อเธอสบายฉันจะได้ยิ้มสักที
เห็นเธอเป็นสุขแล้วสบายใจ เธอสดใสยิ้มได้ในวันนี้
เหมือนทั้งโลกสดใสในทันที ฉันยินดีที่เธอเป็นสุขใจ
4 เมษายน 2546 22:05 น.
ส้มซ่าห์
อย่าอ่อนแอนะในวันเหงา หมั่นสร้างกำลังใจที่บางเบาให้เข้มแข็ง
หากเพียงท้อสิ้นเรี่ยวแรง เธอจะไม่พบความเปลี่ยนแปลงที่ดีดี
ความฝันอาจยังอยู่ที่ปลายฟ้า แต่ไม่ใช่เรื่องยากที่จะใขว่คว้า
ในวันนี้กำลังใจจากฉันก็ยังมี อดทนกว่านี้เพื่อพบสิ่งที่ดีในสักวัน
4 เมษายน 2546 22:00 น.
ส้มซ่าห์
ยามเธอท้อแท้ขอเพียงแค่กำลังใจ
ยามเธอหวั่นไหวขอเพียงเธอเข้มแข็ง
ยามเธอร้องไห้ขอไปเป็นคนปลอบใจ
ยามเธอไม่มีใครขอไปเป็นคนที่อยู่ข้างๆเธอ
4 เมษายน 2546 21:58 น.
ส้มซ่าห์
.มีเม็ดทรายนับไม่ถ้วนจำนวนทราย
คนทั้งหลายนับไม่ถ้วนในคุณค่า
ทรายจะแกร่งก็เพราะผ่านกาลเวลา
คนจะกล้าก็เพราะผ่านความอดทน
ถ้าเราแบมือวางอยู่อย่างนี้
โลกจะมืดในทุกที่และทุกหน
แต่ถ้าเรากำหมัดในบัดดล
โลกจะเริ่มต้นหมุนตามมือเรา
4 เมษายน 2546 21:55 น.
ส้มซ่าห์
จะขอเป็นกำลังใจให้
ถ้าหากเธอหวั่นไหว เธอสับสน
จะขอเดินเคียงข้างไปด้วยคน
ถ้าหากเธอหมองหม่นและไม่มีใคร
ฉันคนนี้จะคอยซับน้ำตา
ถ้าหากรู้ว่าวันใดเธอร้องไห้
อย่าอ่อนแอเลยนะ
และอย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร
ขอให้เธอจำไว้..ว่าฉันจะอยู่ไม่ไกล
..และจะเป็นที่พักใจให้เธอ