2 มีนาคม 2546 14:04 น.
ส้มซ่าห์
ไม่มีมิตรภาพ ใดใด
ที่จะคงไว้ได้นานเท่าความเป็นเพื่อน
จะเนิ่นนานเพียงใดก็ไม่ถูกลบเลื่อน
ความเป็นเพื่อนนั้นคงอยู่ตลอดไป
จึงอยากบอกให้เธอรู้ไว้
ความรักที่เธอได้มอบใหักับฉัน
ช่วยเปลี่ยนได้ไหม...เป็นความผูกพัน
ความเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน...ตลอดไป
1 มีนาคม 2546 11:58 น.
ส้มซ่าห์
กำลังใจ....ให้ทุกคน...
ความฝัน...ถ้ารวมกัน..มีหลากหลาย
มีมากมาย.แล้วแต่......จะคิดฝัน
ขอเป็นเพื่อน..ไล่ความฝัน..พร้อมๆกัน
วิ่งให้ทัน.....ความฝัน.....ในใจเรา
เราจะเห็น..สิ่งแตกต่าง..ในเส้นทาง
อาจมีบ้าง.....ความท้อแท้.ในใจตน
หรืออาจจะมีหกล้ม....และคลุกคลาน
หรือบางทีอาจมี....หึด....จนสุดใจ
รู้เอาไว้....มีกำลังใจ....จากเพื่อนร่วมฝัน
ช่วยผลักดันก้าวเดินไป
1 มีนาคม 2546 11:38 น.
ส้มซ่าห์
วันนี้....ที่เป็น....เรา.....สอง....คน
ณ วันนี้ฟ้าสว่างกลางฝนพร่ำ
มักตอกย้ำความทรงจำที่ผันผ่าน
ใจของฉันเคยเหงาและซมซาน
เสมือนกับฟ้าครำรามกลางฝนพร่ำ
วันเวลาเคลื่อนไปไม่ไหลกลับ
ได้รู้จักชายผู้หนึ่งรำพึงหา
เราคบกันภาษาเพื่อนตลอดมา
แล้วเวลาก็เปลี่ยนเป็นภาษาใจ
สาม-สี่ ปีที่คบประสาเพื่อน
ไม่ลางเลื่อนยังฝังจิตมิรู้หาย
จำได้ว่าอยู่มาก็เปลี่ยนไป
เธอเขยิบมาใกล้ฉันเข้าทุกที
วันเวลาผ่านไปใจประสาน
เราพยายามปรับตัวเข้ากันได้
จากวันนั้นถึงวันนี้ฉันดีใจ
ที่เธอ...ฉัน....เราสองได้ก้าวเท้าไปด้วยกัน