29 สิงหาคม 2550 17:03 น.
ส่องหล้า
กี่กองไฟจึ่งบ่มดาวให้วาวแสง
กี่ท่อนฟืนจักแปลงเปลวไฟหวัง
กี่เถ้าถ่านมอดดับอับพลัง
กี่อักษรกี่หมื่นหวังจักลุกโชน..
หมื่นภูโค้งอ้อมเขาเข้าตรึงข่ม
แสนห่อห่มภูหนาวพร่างพราวโพ้น
เส้นทางหนาวแปลงอุ่นเป็นอ่อนโยน
ความอ่อนโอนเพียงเอื้อเพื่อเส้นทาง
สาดพายุดุดาษเป็นลมเดือด
ไม่หมาดเหือดเม็ดฝนที่หม่นหมาง
กระหน่ำหนักหลักจรอักษรจาง
เลื่อนเลือนรางลมปึงขาดผึงปลิว
กระแสธารแรงเชี่ยวเกินเหนี่ยวชล
ทะลักล้นทุนหยอกกระฉอกฉิว
เจิ่งน้ำตาบ่าท่วมทุกทุ่งทิว
ระลอกริ้วอักษรที่อ่อนบาง
ตะวันร้อนเร่งรุกกาลปลุกเร้า
เมฆทึมเทาเกินทานทะยานขวาง
ระยิบแดดกลืนกร่อนจนฝ่าฟาง
เผาความคิดครุ่นค้างให้จางจินต์
ดื่มแสงจันทร์ค่ำคืนจนเดือนคล้อย
หยดน้ำค้างร้างลอยมลายสิ้น
เพ้ออักษรกลอนเศร้าทั้งดาว-ดิน
วักดื่มกินน้ำค้างที่ร้างลอย...
อิสระความคิดอิสระ
ปลดพันธะเส้นทางเคยร้างถอย
ปั้นดินดิบปรุงดาวประดิฐษ์ประดอย
ประจงร้อยอักษรร่ำกลอนกานต์
ก่อกองไฟอุ่นดาวให้วาวเด่น
สงบเย็นฝุ่นเถ้าเข้าหึกหาญ
สุมไฟฟืนดื่นดึกประจักษ์จาร
เปลวไฟหวังแดงฉานอักษรโชน...
10 สิงหาคม 2550 20:01 น.
ส่องหล้า
โอ้ละเห่โอ้ละเห่ไกวเปลกล่อม
ต๊ะทิงโยน อุ่นอ้อมอบอุ่นหวัง
เอเอ้เอ๊ แมวหง่าวเข้ามาฟัง
เสียงตุ๊กแกร้องดังตุ๊กแกตุ๊กแก
ผ้าซิ่นขึงโยงสายผูกเปลสวย
อุ่นผ้าผวยเชื่อมสายในกระแส
อุ่นอ้อมกอดอ้อมอกอิ่มดูแล
เลือดในอกเผื่อแผ่แปรน้ำนม
เหงื่อที่อาบสาปเหงื่อเจืออุ่นรัก
เปลที่ผูกโยงถักคะนึงสม
คาบน้ำเหงื่อเจืออาบคาบน้ำนม
อุ่นในเปลห่อห่มเพาะบ่มไกว
ปลาตะเพียนใบตาลสานขื่อแขวน
มือเท้าน้อยขาแขนเริ่มคว้าไขว่
มือนอกเปลแกว่งกล่อมประโลมใจ
สื่อสายใยอบอุ่นละมุนเปล
เสียงอ้อเอ้อ้อเอ้เสียงเอ่อเอ๊ย
โอ้ละหนอเอ่อเอยเสียงกล่อมเห่
โอ้ละหนอโอ้หนอโอ้อย่าโยเย
โอโอ้เอ๊ ตุ๊กแกอย่ามากวน
มัดผ้าซิ่นผูกสายประจำประเจียด
มิ่งมงคลกอปรเกรียติระลึกหวน
เศษผ้าซิ่นแขวนตรึงคะนึงครวญ
อุ่นอบอวลกล่อมเห่อุ่นเปลไกว...