น้ำค้างของรุ่งอรุณ แพรวพรายเป็นประกายกลมสดใส ยามที่แสงแรกแห่งตะวัน สาดส่องลงมาเป็นสาย....คล้ายใยทอง ทาบทาไปยังดอกไม้ใบหญ้า ที่มีน้ำค้างพร่างพรม น้ำค้าง.... กระทบกับแสงตะวัน ส่องแสงเป็นประกาย แวววาวราวเพชรลูก งดงามดุจดั่งอัญมณี ชวนให้เก็บไว้เชยชม ลมพัด...... กระโชกเพียงวูบ ใบหญ้าสั่นพลิ้ว น้ำค้างพร่างพรู ร่วงหล่นลงสู่ดิน...... ชวนให้คำนึง มิว่าสรรพสิ่งใด ที่งดงามตระการตา ต่างก็มีช่วงเวลาอันสั้น ไม่เคยดำรง..... อยู่ได้เนิ่นนาน