บ้านบนดอย

สุสานสีน้ำฟ้า

ลมหนาวหวนผ่านไปแล้วอีกครั้ง 
บ้านทุกหลังบนป่าเขาเหงาบ้างไหม 
สงกรานต์ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป 
หนุ่มสาวได้เข้าเมืองกรุงทิ้งทุ่งไว้ 

ป่านฉะนี้บ้านป่าคงเงียบเหงา 
เหลือพ่อเฒ่าแม่แก่ทำนาไร่ 
ลูกหลานเหลนหอบผ้าเข้ากรุงไป 
ทิ้งนาไร่ให้แม่พ่อทอถักพรวน 

แดดคงร้อนเผาหลังพ่อหนอแม่จ๋า 
หลังสู่ฟ้าหน้าสู้ดินกลางไร่สวน 
ใครหนอใครจะช่วยพ่อไถถักพรวน 
ให้ดินร่วนข้าวกล้าโตโผล่พ้นดิน 

หยาดเหงื่อพ่อหล่นลงแล้วเหือกแห้ง 
ฟ้าก็แล้งกับข้าวแพงไม่มีกิน 
น้องร่ำเรียนเพียรศึกษาติดหนี้สิน 
เหลือที่ดินผืนสุดท้ายบนป่าดอย 

ป่านฉะนี้พ่อแม่คงอยู่กลางไร่ 
แดดเผาไหม้พ่อแม่คงเหงาหงอย 
คงจ้องมองเส้นทางตั้งตาคอย 
ว่าลูกดอยจะกลับคืนมาบ้านป่า 

ทุกวันนี้อยู่เมืองกรุงเช่าเมืองฟ้า 
ลูกสัญญาจะเก็บเงินนะแม่จ๋า 
จะส่งมาให้พ่อแม่ที่เหนื่อยล้า 
ลูกสัญญากราบพระน้ำตาร่วง...ห่วงแม่และพ่อ