4 มกราคม 2548 09:55 น.
สุริยาตะวันดาว....
ฤดูหนาว..เหมันต์..ช่างเปล่าเปลี่ยว
พี่อยู่เพียง..คนเดียว..ด้วยความเหงา
สายลมพัด..แผ่วมา..เพียงเบาเบา
ใจของพี่..สั่นเทา..สะท้านกาย
ได้ยินเสียง..ลมพัด..ดังหวิวหวิว
ใบไม้ปลิว..พลิ้วแผ่ว..ลอยเป็นสาย
อากาศเริ่ม..เย็นลง..เกินบรรยาย
ใจไม่วาย..คิดถึง..แต่นวลนาง
แม้หนาวนี้..ไม่มีเจ้า..อยู่ข้างเคียง
แต่บนเตียง..มีรูปเรา..อยู่เคียงข้าง
หมอกเริ่มลง..มาเพียง..แค่จางจาง
ใจอ้างว้าง..เหม่อมอง..ดูรูปเรา
แม้นเจ้าจาก..ลาไกล..ไปจากพี่
ดวงฤดี..ของพี่นี้..มีเพียงเจ้า
คิดถึงแต่..รอยยิ้ม..เจ้าพริ้มเพรา
คิดถึงเงา..ของเรา..ใต้แสงจันทร์
แม้นท่านยม..พรากเจ้า..ไปจากพี่
ขอให้เจ้า..เปรมปรีดิ์..สู่สวรรค์
พี่จะคิด-..ถึงเจ้า..ชั่วนิรันดร์
แล้ววันนั้น..พี่จะตาม.ไปพบเธอ
24 ธันวาคม 2547 18:52 น.
สุริยาตะวันดาว....
พ่อตากสิน ยินแล้ว ช่วยลูกด้วย ....
ลูกต้องม้วย มรณา เป็นแน่แท้ ....
แฟนของลูก ที่ผูกพัน หมั่นดูแล ....
กลับผันแปร แลกลับ ลับลูกไป ....
พ่อตากสิน ที่รัก จักทูนหัว ....
ลูกตามืด ตามัว มากใช่ไหม ....
ขอให้ตัด สัตย์สัมพันธ์ ได้โดยไว ....
จากนี้ไป ให้หาย คลายระทม ....
พ่อตากสิน ช่วยดล ให้ใจเธอ ....
อย่าเสนอ เผลอกลับ มาหาผม ....
เพราะลูกไม่ ต้องการ ร้าวระบม ....
หรือตรอมตรม ขมขื่น ทุกคืนวัน ....
พ่อตากสิน ทรงเปี่ยมด้วย กรุณา ....
ต่อผู้มา กราบไหว้ ให้สุขสันต์ ....
เหมือนทรงเป็น สุริยะ และพระจันทร์ ....
ส่องแสงนิจ- นิรันดร์ ทุกวันเทอญ ....
22 ธันวาคม 2547 13:42 น.
สุริยาตะวันดาว....
เพื่อนบอกว่าฉันสวยเหมือนบริทนีย์
ฉันเซ๊กซี่และน่ารักเหมือนพอลล่า
ร้องเพลงสากลเก่งเหมือนทาทา
รวมทั้งมีหน้าตาน่าเชยชม.........
21 ธันวาคม 2547 10:17 น.
สุริยาตะวันดาว....
รุ่งอรุณ ทอแสง ในยามเช้า ....
นกกาเหว่า เหล่านกกา หาอาหาร ....
เสียงไก่ขัน เจื้อยแจ้ว แว่วกังวาล ....
เสียงนกร้อง ขับขาน เพราะจับใจ ....
สายลมพัด เย็นชื่น ระรื่นจิต ....
น่านอนหลับ สนิท เป็นไหนไหน ....
ความเป็นอยู่ เรียบง่าย ช่างสุขใจ ....
สูดกลิ่นไอ ธรรมชาติ ช่างรื่นรมย์ ....
20 ธันวาคม 2547 16:52 น.
สุริยาตะวันดาว....
ทางเดินอัน ยาวไกล สุดขอบฟ้า...
รอคอยอยู่ เบื้องหน้า และความฝัน....
สิ่งที่คิด ที่หวัง อยู่ทุกวัน....
จงทำมัน ให้เป็น จริงเสียที....
บางครั้งเรา อาจต้องเหนื่อย และท้อแท้....
แต่ก็แค่ ทำเพื่อฝัน อย่าหน่ายหนี....
ฝันของเรา ต้องเป็นจริง เข้าสักที....
อย่ารอรี รีบทำ ก่อนสายไป....
คนเราต้องมีอุปสรรคบ้าง....
จะราบรื่น ทุกอย่าง หาเป็นได้....
เพียงเพื่อเรา ตั้งใจทำ ด้วยหัวใจ...
แม้ลำบาก สักเพียงใด ต้องยอมทน.....
ความภูมิใจ รออยู่บน ทางข้างหน้า....
มรสุม กระหน่ำมา สักกี่ผน....
ขอเพียงเรา พยายาม และอดทน....
แต่เมื่อผล สุดท้ายคือ ฝันเป็นจริง....
หน้าส่วนตัว
1140
