4 ตุลาคม 2547 00:18 น.
สุมา-เต็กโช ผู้ชาณอาโปกสิณ
สุริยะเทพส่องสว่างเจิดจ้า
ดำรงคงจันทรารัศมี
ปัญญาเทพส่องแสงทั่วปฐพี
ค้ำชีวีนิรทุกข์สุขอุดม
อันปฐพีที่ยิ่งใหญ่กว้างไพศาล
เพียรพบพานธรรมะได้ทุกหน
ล้วนผลิดอกออกช่อได้ทุกคน
ธรรมะดลดำรงซึ่งความสมบูรณ์
ความไม่รู้สู่สงสัยในคำถาม
ยิ่งยวดยามรู้แล้วสิ้นสงสัย
หากติดขอบติดเขตมีเลศนัย
สิ้นสงสัยในทางตันแห่งปัญญา
สนทนาแบบเซนอิสระ
คำตอบจักคลายปมปริศนา
ปัญญาแท้ยอมรับสัจจธรรมพา
บ่มเพาะหนาสร้างสรรค์อันประกาย
4 ตุลาคม 2547 00:10 น.
สุมา-เต็กโช ผู้ชาณอาโปกสิณ
หนึ่งคนดาบอาบเลือดเปื้อนปฐพี
ฝ่าป่าดงพงพีพลีหาญกล้า
สะท้อนแสงแห่งดาบดวงปัญญา
ฉับพลันคราวัชระฉะเฉียบไว
หมดเหมือนใสดังแก้วแววผลึก
พิจารณาตรึกลึกซึ้งถึงปัญหา
ดวงประทีบส่องธรรมแห่งปัญญา
บูรพาอาจารย์สานสอนธรรมใจ
ทำอารมณ์ให้สงบและเย็นเยือก
ย่อมมิเลือกกาลเวลาสถานที่
อย่ายึดติดปลิดอัตตาคราพาที
ภาวะที่ไม่ต้องคิดจิตเยือกเย็น