9 กรกฎาคม 2551 22:13 น.
สุภาพบุรุษ ในซองตู
สายลมโบก โชกโชย ระโรยรื่น
สะอึกอื้น หวนโหย ละห้อยหา
หนาวเหน็บ เจ็บแสบ แปลบกายา
นี่แหละหนา พิษรักรุม ขยุ้มทรวง
ด้วยเหตุวุ่น ขุ่นข้อง ของสองจิต
ให้นึกคิด รำพึง และหึงหวง
กลัวพบพาน สานฝัน วันคืนลวง
เวลาล่วง เราร้างรา ยิ่งร้าวราน
พัดสายลม โชยชื่น วันคืนเศร้า
พัดเบาเบา เกลาใจช้ำ ให้ฉ่ำหวาน
พัดความห่วง ไม่ล่วงลับ ไปกับกาล
ความร้าวฉาน ลมพานพัด ปัดเป่าไป
พัดความทุกข์ จุกใจ จนเจียนเจ็บ
พัดความเหน็บ เก็บช้ำ น้ำตาไหล
ช่วยเติมฝัน มั่นรัก สมัครใจ
ช่วยเติมไฟ ต่อฝันใฝ่ ให้ฝ่าฟัน
7 กรกฎาคม 2551 16:11 น.
สุภาพบุรุษ ในซองตู
งานวันเกิด ยิ่งใหญ่ ใครคนนั้น
ฉลองกัน ในกลุ่ม ผู้ลุ่มหลง
หลงลาภยศ สรรเสริญ เพลินทะนง
วันเกิดส่ง ชีพสั้น เร่งวันตาย
อีกมุมหนึ่ง ซึ่งเหงา น่าเศร้าแท้
หญิงแก่แก่ นั่งหงอย และคอยหาย
โอ้วันนี้ ในวันนั้น อันตราย
แม่คลอดสาย โลหิต แทบปลิดชนม์
วันเกิดลูก เกือบคล้าย วันตายแม่
เจ็บท้องแท้ เท่าไร มิได้บ่น
กว่าอุ้มท้อง กว่าจะคลอด รอดเป็นคน
เติบโตจน บัดนี้ นี่เพราะใคร
แม่เจ็บเจียน ขาดใจ ในวันนั้น
กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส
ได้ชีวิต แล้วก็เหลิง ระเริงใจ
ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจจา
ไฉนจึง เรียกกัน ว่าวันเกิด
"วันผู้ให้ กำเนิด" จะถูกกว่า
คำอวยพร ที่เขียน ควรเปลี่ยนมา
"ให้มารดา คุณเป็นสุข" จึงถูกแท้
เลิกจัดงาน วันเกิด กันเถิดนะ
ควรแต่จะ คุกเข่า กราบเท้าแม่
รำลึกถึง พระคุณ อบอุ่นแด
อย่ามัวแต่ จัดงาน ประจานตน
5 กรกฎาคม 2551 20:25 น.
สุภาพบุรุษ ในซองตู
วิปโยค โศกสลด ระทดท้อ
กงกรรมก่อ กงเกวียนแกว่ง แกนไกวหัน
เมื่อผลกรรม สนองซ้ำ นำชีวัน
รับโทษทัณฑ์ ทันใด ในทันตา
ต้องพลัดพราก จากร่างกาย วายชีวิต
เพราะความผิด ติดตัวคล้อย ละห้อยหา
วิญญาณหลุด สุดจะช่วย ม้วยมรณา
นี่แหละหนา มารความคิด จิตใจนำ
ด้วยต้นเหตุ เพศผู้ สมสู่ชิด
สานสนิท จิตรวม ร่วมถลำ
ทั้งกายใจ ใช้ปรนเปรอ พลั้งเผลอทำ
ด้วยน้ำคำ ชายเปลือกปอก ลอกสันดาน
โอ้ใจเอ๋ย เคยคิดฝัน วันคืนเปลี่ยน
เคยพากเพียร กลับแหลกเหลว เปลวเพลิงผลาญ
ด้วยราคะ ปะทุเพลิน เกินต้านทาน
ยืดยาวนาน เกินยึดเหนี่ยว มาเยียวยา
จนถึงครา พลาดพลั้ง ตั้งท้องอ่อน
ร้องพร่ำวอน อ้อนคู่กลอย ละห้อยหา
กลับถูกเมิน เหินห่าง ร้างโรยรา
ทิ้งนงครา ปวดเจ็บ เหน็บจิตใจ
กว่าจะรู้ ดีชั่ว เมื่อตัวสาย
ต้องเดียวดาย โดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยวไหว
หมดเรี่ยวแรง ฝันสลาย มลายไป
เหม่อมองใคร พิงพึ่ง ไม่พึงมี
สุดใจเศร้า เข้าคลินิก ทำท้องแท้ง
หมดเรี่ยวแรง กำลังหาย หน่ายแหนงหนี
ตกเลือดมาก ลำบากกาย วายชีวี
หมดทางที่ จะเยียวยา รักษาทัน
ขวัญเจ้าเอย ขวัญน้อยน้อย ลอยอยู่ไหน
หรือขวัญไป แดนดิน ถิ่นความฝัน
หรือขวัญทุกข์ คลุกน้ำตา เคล้าจาบัลย์
หรือขวัญนั้น จำจากไป ไม่ใยดี
3 กรกฎาคม 2551 16:16 น.
สุภาพบุรุษ ในซองตู
เป็นวัยรุ่นรู้จักเรียนใช่เพียรรัก
หน้าที่หลักอนาคตต้องสดใส
อย่าหลงตามค่านิยมรู้ข่มใจ
พลาดพลั้งไปสิ้นค่าคราเสียตัว
เกิดปัญหาท้องก่อนเเต่งทำแท้งเถื่อน
รอยบาปเปื้อนคาวกามกลิ่นความชั่ว
ควรยับยั้งชั่งใจไม่พันพัว
ย่อมพ้นทางหมองมัว"บัวใต้ตม"
2 กรกฎาคม 2551 00:25 น.
สุภาพบุรุษ ในซองตู
ร้อยสลักถักทอต่อประดิษฐ์
พันนึกคิดความรู้ที่คู่ฝัน
หมื่นข้อความอ่านเขียนเพียรจำนรรจ์
แสนมุ่งมั่นมานะพยายาม
มาปลุกปั้นปรุงรสแสนสรดเศร้า
มาคลุกเคล้าเว้าวกเข้าถกถาม
มาเรียบเรียงเคียงขอเป็นข้อความ
มาลามปามเขียนแต่งแข่งวจี
หน้าส่วนตัว
1037
