3 มิถุนายน 2555 13:15 น.
สุนทรวิทย์
เมฆทะมึน ครึนคลุ้ม สุมเวหา
วิชชุดา สำแดง แผลงฤทธิ์เดช
สายพิรุณ หลั่งพรม รมเยศ
พนาเวศ ชุ่มฉ่ำ น้ำปริ่มบึง
ฝนแรก แตกพรั่งพรู ลงสู่หล้า
แย้มเตือนว่า พรรษากาล ผ่านมาถึง
มรสุม คลุ้มคลั่ง ดังอื้ออึง
บุรุษหนึ่ง เพ้อหา คอยยาใจ
นัดพบดวง-กมล ต้นวัสสะ
เสียงฝนชะ หลังคา พาหวั่นไหว
ครบขวบปี ที่นาง แรมร้างไกล
เกรงทรามวัย บิดเบือน เงื่อนสัญญา
แหวนหมั้นตระ-เตรียมไว้ ใช้สู่ขอ
พร้อมเรือนหอ งามครัน ทรงปั้นหยา
ขาดแต่เธอ ยังสิ มิกลับมา
ร่วมวิวาห์ ดั่งคำ เคยจำนรรจ์
วิงวอนหยาด-พิรุณ ค้ำจุนหวัง
อยู่อินัง-ขังขอบ ปลูกปลอบฝัน
ก่อนสลัด ตัดรอน จรจรัล
รอจอมขวัญ ฉันเยือน ค่อยเคลื่อนคลา
1 มิถุนายน 2555 15:46 น.
สุนทรวิทย์
มีเจ้าของ ไม่บอก หลอกให้รัก
หลงทึกทัก จริงจัง หวังเต็มเปี่ยม
หมั่นสนอง ข้องแวะ ตามและเลียม
เห็นเสงี่ยม เหนียมอาย คล้ายมิเคย
ถามเรื่องแฟน งึมงำ ทำประหม่า
ออกลีลา อิดเอื้อน ก่อนเชือนเฉย
ฝืนจริต ปิดบัง คล่องจังเลย
แม่คุณเอ๋ย เหลี่ยมคู ช่างดูดี
เรารึดัน ชื่นชม โง่งมโข่ง
เดินเข้าโพรง เข้าอวน ขาดถ้วนถี่
บอกมาได้ ป้ายแดง แมงไม่มี
ไร้ราคี แกะกล่อง เป็นยองใย
ยอมทุ่มเท ประเดให้ มิใช่น้อย
ยังสำออย กลบเกลื่อน สร้างเงื่อนไข
ทนลงทุน หลายแหล่ มีแก่ใจ
เธอคงไม่ โอนอ่อน คิดผ่อนปรน
ขอทองพอ ได้ทอง ร้องหาเพชร
ผิดสังเกต สังกา มาหลายหน
ให้ทาวน์เฮ้าส์ เกี่ยงต่อ ขอรถยนต์
ช่างอดทน ขอได้ ไม่เว้นวัน
สูบจนฉัน หมดตัว ผัวก็โผล่
ควงมาโชว์ เปิดเผย ยิ้มเย้ยหยัน
นี่หรือสาว ป้ายแดง แม่งหลอกกัน
รู้ว่าฉัน หัวอ่อน เลยต้อนกิน
หน้าส่วนตัว
1166
