29 สิงหาคม 2554 14:10 น.
สุนทรวิทย์
พังเพยว่า เงินทอง ของนอกกาย
อย่างมงาย เป็นทาส ขาดเหตุผล
ให้ยึดมั่น คุณธรรม นำกมล
แนะอดทน รักศักดิ์ มีหลักการ
แต่สังคม ความจริง สิ่งพานพบ
ล้วนสยบ เงินตรา กว่าแก่นสาร
ยกชนชั้น ฐานะ ขึ้นคะคาน
วัดประมาณ ชั่ว,ดี ที่รวย,จน
เงินคือสื่อ อำนาจ ผูกญาติมิตร
ช่วยปกปิด หุ้มห่อ บังฉ้อฉล
เป็นเครื่องบ่ง บุญญา ค่าแห่งคน
ทั่วสากล นบนอบ ชมชอบเงิน
หากยากจน คนชัง นึกรังเกียจ
คอยหยามเหยียด กีดกัน สิ้นสรรเสริญ
พบแต่คำ ถากถาง หมิ่นหมางเมิน
ถูกล่วงเกิน อัปยศ หมดราคา
กังขาว่า ภาษิต ผิดหรือถูก
ควรพันผูก ฤาเลี่ยง เสียงมุสา
เมื่อมนุษย์ ทุกผู้ ต่างบูชา
ถือธนา ดังสรณะ ประจำใจ
ชั่วแล้วรวย หลายราย ไยจึงสุข
ดีกลับทุกข์ นั้นเล่า เขลาใช่ไหม
วานผู้รู้ บอกบ้าง ทำอย่างไร
ฉันนี้ใคร่ เดินไป ให้ถูกทาง
29 สิงหาคม 2554 12:44 น.
สุนทรวิทย์
เขาล้มลุก คลุกคลาน ผ่านซอกหลืบ
คงรุกคืบ สืบต่อ มิท้อถอย
วาดโครงเค้า เป้าหมาย ไว้เลิศลอย
จักคะค้อย สอยฝัน อันงดงาม
ความสำเร็จ ยิ่งใหญ่ ใคร่จับต้อง
เรื่องคู่ครอง คู่รัก จำหักห้าม
สิ่งเดียวซึ่ง พึงจิต มุ่งติดตาม
คือล้นหลาม ร่ำรวย ด้วยเงินตรา
จากหนุ่มโสด โดดเดี่ยว หมั่นเกี่ยวเก็บ
ฝ่าหนาวเหน็บ เจ็บท้น จนก้าวหน้า
อุดมสรรพ ทรัพย์สิน สมจินตนา
แต่ภรรยา ลูกเต้า เขาไม่มี
มาบัดนี้ แก่ตัว เริ่มกลัวเหงา
พิษเปลี่ยวเปล่า เข้าสุม รุมขยี้
อยากหาคน ร่วมสุข ร่วมคลุกคลี
หญิงภักดี สักหนึ่ง ก็พึงพอ
คฤหาสน์ โอฬาร ปานปราสาท
เจ้าของขาด พธู ผู้ร่วมหอ
ยามชรา เจ็บไข้ ได้แต่รอ
คุ้มไหมหนอ เขารู้ อยู่แก่ใจ
29 สิงหาคม 2554 12:34 น.
สุนทรวิทย์
มีแฟน มือสอง อยากผ่องถ่าย
ท้องลาย เล็กน้อย เท่ารอยข่วน
กินง่าย เลี้ยงง่าย ไม่ตีรวน
อ้วนท้วน น่ารัก หนักร้อยโล
นิสัย เรียบร้อย คอยประจบ
ใครพบ ใครเห็น เป็นร้องโอ้
ผิวขาว แก้มแดง เหมือนแตงโม
นมโต ก้นใหญ่ เหมาะใช้งาน
ของดี มีน้อย อย่าคอยท่า
ชักช้า ของหมด อดนะท่าน
เลิกเหนียม เลิกอาย ใช่สมภาร
โปรดปราน รีบรับ พากลับไป
ความจริง ยังแสน จักแหนหวง
เมียหลวง สิครับ ดันจับได้
กลัวโดน ลูกปืน จำฝืนใจ
ยกให้ ฟรีฟรี ที่ไหนเคย
ความลับ ส่วนตัว กลัวคนทัก
ใครจัก เค้นถาม ห้ามเปิดเผย
ให้แล้ว ให้ขาด ตัดญาติเลย
ขืนเอ่ย ก้าวล่วง จะทวงคืน
28 สิงหาคม 2554 16:19 น.
สุนทรวิทย์
เจ้านกเขา ของฉัน มันชื่อจู๋
ชอบขันคู เช้าเย็น เป็นนิสัย
หมั่นชูคอ จดจ่อ รอชิงชัย
พออาศัย เสียงคู อวดผู้คน
แต่จู่จู่ เจ้าจู๋ ผู้ขันแข็ง
นอนแอ้งแม้ง สิ้นท่า น่าฉงน
ซ้ำหดหัว ย่นยู่ ดูพิกล
คงผจญ เจ็บป่วย ด้วยโรคใด
ฉันเร่งรีบ พาไป ให้หมอตรวจ
หมอบีบนวด เจ้าจู๋ อยู่พักใหญ่
แล้วว่ามัน ชำรุด หยุดหายใจ
คงรับใช้ มานาน พานหมดลม
อนิจจา จู๋เอ๋ย เคยใกล้ชิด
เจ้าเคยติด-สอยห้อยตาม ยามสุขสม
ขาดเจ้าไป แสนหงุดหงิด จิตระทม
จะหวานอม-ขนกลืน ฝืนอย่างไร
วิญญาณจู๋ ผู้ซื่อสัตย์ ลอยพลัดพราก
เหลือแต่ซาก แห้งเหี่ยว ดูเสียวไส้
จำให้หมอ ช่วยสตัฟฟ์ โดยฉับไว
ขอเก็บไว้ เพราะเสียดาย ไอ้จู๋กู
28 สิงหาคม 2554 15:23 น.
สุนทรวิทย์
ฉันจงรัก ธรณินทร์ ถิ่นกำเนิด
รักทูนเทิด บูชา ฟ้าดินหนอ
รักสมบัติ เฟื่องฟู มิรู้พอ
รักเหล่ากอ ญาติมิตร สนิทใจ
รักรวี ทอแสง เลี้ยงแหล่งหล้า
รักจันทรา เรืองรอง ผ่องสุกใส
รักพิรุณ ซึมซาบ อาบไผท
รักดอกไม้ เอ็นดู หมู่ภมร
รักแถบรุ้ง ฉายเฉิด เกิดสีสัน
รักอรัณย์ วนา ป่าสิงขร
รักกุ้งหอย ปูปลา วาริจร
รักวิหค ทิชากร โผร่อนบิน
รักเม็ดกรวด เม็ดทราย พื้นชายหาด
รักคลื่นสาด คลื่นกลบ ซบผาหิน
รักพระพาย สายลม ห่มชีวิน
รักมิสิ้น คำสรร พรรณนา
รักทั้งหลาย ในธาตรี ที่ประจักษ์
แม้นเปรียบรัก หนึ่งนั้น พลันด้อยค่า
รักเหนือรัก รักมั่น ศรีภรรยา
ฉันรักกว่า ทุกรัก คือรักนาง
หน้าส่วนตัว
1270
